Η πολιτιστική πλατφόρμα GREECE IN USA αποτελεί έναν οργανισμό παγκόσμιας εμβέλειας, ο οποίος προάγει τον ελληνικό πολιτισμό στο εξωτερικό και προωθεί τη διεθνή πολιτιστική συνεργασία.
H πλατφόρμα GREECE IN USA εγκαινιάστηκε με την ομαδική έκθεση “The Right to Silence?,” την οποία οργανώνει στη Νέα Υόρκη υπό την αιγίδα του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού στο John Jay College of Criminal Justice, CUNY, City University of New York και σε άλλους πολιτιστικούς χώρους από τις 30 Δεκεμβρίου 2020 έως τις 31 Ιουλίου 2021.
Το GREECE IN USA συλλαμβάνει και δημιουργεί πρότζεκτ που χτίζουν μακροχρόνιες συνεργασίες με κορυφαία ιδρύματα και άτομα τα οποία ενεργά συνδέονται με την Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο ‘“The Right to Silence?” (Το Δικαίωμα στη Σιωπή;) θίγει ζητήματα ποινικής δικαιοσύνης και στηρίζεται σε έρευνα και σε δύο παράλληλες ροές οι οποίες ασχολούνται με τα διαφορετικά πολιτικά γεωγραφικά και πολιτικά πλαίσια, εστιάζοντας στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Την ομαδική έκθεση επιμελείται η Σωζήτα Γκουντούνα με τη συμμετοχή των εικαστικών: Μαργαρίτα Αθανασίου, Μαρία Άντελμαν, Στήβεν Αντωνάκος, Κλίτσα Αντωνίου, Kenji Aoki, Λυδία Βενιέρη, Βαγγέλης Βλάχος, Αντώνης Βολανάκης, Αλέξανδρος Γεωργίου, Εύα Γιαννακοπούλου, Κλειώ Γκιζέλη, Χριστίνα Δημητριάδη, Γιώργος Δρίβας, Μαίρη Ζυγούρη, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Πέγκυ Κλίαφα, Πάνος Κοκκινιάς, Γεωργία Κοτρέτσος, Λάππας Αριστείδης, Μανώλης Λεμός-Δασκαλάκης, Ειρήνη Λιναρδάκη, Αριστείδης Λογοθέτης, Μάριον Ιγγλέση, Όλγα Μηλιαρέση-Φωκά & Δέσποινα Δαμάσκου for SPAGHETTO, Μπίλ Μπαλάσκας, Μαργαρίτα Μποφίλιου, Γιώργος Παπαφίγκος, Χαρά Πιπερίδου, Βασίλης Σαλπιστής, Πάνος Σκλαβενίτης, Έφη Σπύρου, Μαρίλια Σταγουράκη, Γιώργος Σταματάκης, Χρυσάν Σταθάκος, Πάνος Τσαγκάρης, Στέφανος Τσιβόπουλος, Νάγια Φραγκούλη, Νίκος Χαραλαμπίδης, Γιούλα Χατζηγεωργίου, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου & Ανθή Μουριάδου, Κλεοπάτρα Χαρίτου, Veronique Bourgoin, Tim D’Agostino, Karen Finley, Geyer Andrea & Sharon Hayes, Steve C Harvey, Ashley Hunt, Richard Kamler, Renee Magnati, Ilan Manouach, Daina Mattis, Juli Susin, Mischa Twitchin.
Το GREECE IN USA προσκάλεσε επίσης την καθηγήτρια και επιμελήτρια Thalia Vrachopoulos να ανταποκριθεί στο θέμα καλώντας εικαστικούς από την Ασία, και την επιμελήτρια Tressa Berman με έναν ιστορικό Αμερικανό καλλιτέχνη. Η πλατφόρμα του GREECE IN USA προσκαλεί καλλιτέχνες, επιμελητές και ακαδημαϊκούς να ανταποκριθούν στο “The Right to Silence?/Δικαίωμα στη Σιωπή;” Οι επόμενες εκδηλώσεις στη Νέα Υόρκη στο Undercurrent NYC, Baruch College CUNY και σε άλλους πολιτιστικούς χώρους θα ανακοινωθούν κατά τη διάρκεια του 2021.
Το GREECE IN USA είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας, ο οποίος προάγει τη γνώση του σύγχρονου και αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό και προωθεί τη διεθνή πολιτιστική συνεργασία και τη κοινωνική συμμετοχή. Η πλατφόρμα εστιάζει στη διάδοση καινοτόμων και μοναδικών προγραμμάτων στον χώρο της τέχνης και της εκπαίδευσης, διερευνώντας την εξελισσόμενη ποικιλομορφία και τον πλούτο του ελληνικού πολιτισμού επιδιώκοντας να δημιουργήσει και να προκαλέσει νέα (πρωτότυπη) σκέψη για τις τέχνες και να προωθήσει τον διαπολιτισμικό διάλογο μέσα από συνεργασίες και “νέες” πλατφόρμες έκφρασης.
Εστιάζει σε μια σειρά πολιτιστικών δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων η ανάπτυξη και η υποστήριξη της δημιουργικής, ακαδημαϊκής έρευνας με έμφαση στην πολιτιστική πολιτική και την εξωστρέφεια του ελληνικού πολιτισμού. Καθώς, επίσης, στην παραγωγή πολιτιστικών έργων και φεστιβάλ σε συνεργασία με εξέχοντες πολιτιστικούς εταίρους των ΗΠΑ, καθώς και τη διοργάνωση συνεδρίων, σεμιναρίων, εργαστηρίων και πολιτιστικών ανταλλαγών μέσω προγραμμάτων φιλοξενίας καλλιτεχνών ‘art residencies.’
Το GREECE IN USA παρουσιάζει ελληνοαμερικανικές και ελληνικές σύγχρονες παραγωγές που εστιάζουν στα εικαστικά, τις παραστατικές τέχνες (το θέατρο), τον πειραματικό κινηματογράφο, τον κινηματογράφο, τα νέα μέσα, την αρχιτεκτονική και τον χορό. Ο οργανισμός αναπτύσσει παραγωγές που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χώρων (επιτόπια-site specific) και των νέων και ενδιάμεσων μέσων (new media & intermedia). Η προώθηση της διεθνούς ανταλλαγής πρακτικών και γνώσεων στις τέχνες, της διερεύνησης των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στις θεατρικές και επιμελητικές πρακτικές και των σημείων διασταύρωσης μεταξύ των τεχνών, της κοινωνίας και της δημόσιας σφαίρας μέσω παρεμβάσεων, συλλογικών δράσεων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δημοσιεύσεων, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του οργανισμού.
Το GREECE IN USA στοχεύει στη συνεργασία και την οικοδόμηση μακροχρόνιων εταιρικών σχέσεων με κορυφαία ιδρύματα και ιδιώτες που δραστηριοποιούνται ενεργά στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της και να μεταφέρει μια ολοκληρωμένη εκπροσώπηση της Ελλάδας και της Κύπρου με την παραγωγή πολιτιστικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων που ενθαρρύνουν τον διαπολιτισμικό διάλογο και επιτρέπουν την πολιτιστική συμμετοχή.
Κύριοι στόχοι είναι:
• Να διαμορφώσει και να οραματιστεί την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες πέρα από τα υπάρχοντα στερεότυπα.
• Να υποστηρίξει τις εμπνευσμένες πολιτιστικές πρακτικές της Ελλάδας, καλωσορίζοντας και καλλιεργώντας νέες ιδέες και επιδράσεις.
• Να παρουσιάσει τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
• Να προωθήσει την ελληνική πολιτιστική έρευνα και πολιτισμό στο αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα.
• Η ανάπτυξη ενός διατλαντικού δικτύου για την ανταλλαγή πολιτισμών και ιδεών.
• Ενίσχυση της ανάπτυξης δομών στην πολιτιστική πολιτική και προώθηση της παγκόσμιας κινητικότητας.
Συνεργάτες Παραγωγής: Εύα Κωστοπούλου & Οντέτ Κουζού.
Το Δικαίωμα στη Σιωπή; The Right to Silence
Παρά το γεγονός ότι πολλές σύγχρονες εικαστικές συνθέσεις φαίνεται να αρνούνται την παρουσία του θεατή στη διάταξή τους, αυτό που έχει πρωταρχική σημασία για τον κανόνα της τέχνης σήμερα είναι ο διάλογος με τον θεατή. Η αναγνώριση της παρουσίας του θεατή και της «οπτικότητας» (θέασης) των έργων τέχνης έχει επίσης αποφασιστική συμβολή στον συνεχιζόμενο διάλογο για την αισθητική του μοντέρνου κινήματος.
Αλλά πώς μπορούν να δοκιμαστούν τα όρια αυτού του «κανόνα» σε σχέση με την ευρύτερη κοινωνία; Τι συμβαίνει όταν οι θεατές παραμένουν κρυμμένοι από το κοινό και δεν μπορούν να είναι σε κανέναν διάλογο με το έργο τέχνης; Όταν μπορούν να δουν μόνο ένα τοίχο κλεισμένοι σε ένα κύβο χωρίς παράθυρα ή όταν είναι καθισμένοι με δεμένα τα μάτια σε απόλυτη σιωπή, περιμένοντας έναν ανακριτή;
Συστατικό στοιχείο της φυλακής είναι η αποσιωποίηση, η σίγαση της ζωής του κρατουμένου, συχνά της δικαιοσύνης, η σίγαση του πόνου ή της πολιτικής έκφρασης.
Η μαζική φυλάκιση έχει συζητηθεί ως προς τους βαθμούς μη/ορατότητας, αλλά όχι τόσο όσον αφορά στο φάσμα των διαδικασιών που αποκαλύπτουν το μεταίχμιο μεταξύ της αναπαράστασης της σιωπής και της ορατότητας. Είναι η σιωπή συνδεδεμένη με το αόρατο σε μια σχέση αιτίας-αιτιατού;
Κρατούμενοι, πρώην κρατούμενοι, οι οικογένειές τους, κοινωνικοί ακτιβιστές, ακαδημαϊκοί και επαγγελματίες, ίδρυσαν τη δεκαετία του ’70 μια οργάνωση που αποσκοπούσε στη θεαματική αναμόρφωση του σωφρονιστικού συστήματος δίνοντας “φωνή” στα ίδια τα θεμέλια της φυλακής. Η οργάνωση ονομάστηκε GIP (ή Ομάδα Πληροφόρησης για τις Φυλακές) και είχε ως στόχο να αποκαλύψει στην κοινή γνώμη τις πραγματικές εμπειρίες των κρατουμένων.
Το καθεστώς της φυλάκισης ως σιωπηλός και αόρατος χώρος αμφισβητήθηκε και εξακολουθεί να αμφισβητείται σήμερα κυρίως από πρώην φυλακισμένους καλλιτέχνες που εργάζονται με κοινότητες που πλήττονται περισσότερο από το σωφρονιστικό σύστημα της Αμερικής και την αστυνόμευση για να εξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις των φυλακών και την πολιτική οικονομία της μαζικής αύξησης του πληθυσμού κρατουμένων από τη δεκαετία του ’70 στις ΗΠΑ.
Η ομαδική έκθεση θα διερευνήσει το σωφρονιστικό σύστημα προκειμένου να εξεταστεί εάν η τέχνη και η αισθητική μπορεί να σπάσει τη σιωπή σχετικά με τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα όπως η μαζική φυλάκιση και η μεταρρύθμιση της ποινικής δικαιοσύνης, καθώς και η διαφθορά / κακομεταχείριση και τα έμφυλα δικαιώματα και τα δικαιώματα των ανηλίκων στις φυλακές.
Η έκθεση θα εξετάσει επίσης τα ζητούμενα σε σχέση και με τα διεθνή διατάγματα για τον κορωνοϊό και τις προεκτάσεις του κατ’ οίκον περιορισμού. Αναγνωρίζοντας τον αντίκτυπο των προγραμμάτων που ενθαρρύνουν το ευρύ κοινό να συνειδητοποιήσει με τους κρατούμενους μέσω της τέχνης ή τους τρόπους με τους οποίους η τέχνη μπορεί να θεραπεύσει τους φυλακισμένους, η έκθεση βασίζεται σε μορφές εκπροσώπησης που έχουν τη δυνατότητα να δείχνουν πέρα από τους εαυτούς τους στο μη αποδεκτό και το απρόσιτο.
Photo: Stephen Antonakos, “Red Neon From Wall to Wall” 1968, in the context of “The Right To Silence” Group Exhibition, Greece in USA, 2020.
