O Nisargadatta Mahara επισημαίνει ότι “…είναι πάντα τα ψεύτικα που μας κάνουν να υποφέρουμε: οι ψεύτικοι φόβοι και επιθυμίες, οι ψεύτικες αξίες και ιδέες, οι ψεύτικες ανθρώπινες σχέσεις.
Αν βρούμε το κουράγιο και παρατήσουμε τα ψεύτικα τότε θα μπορέσουμε – αφού βιώσουμε τον πόνο και αφού θρηνήσουμε- να προχωρήσουμε και να βρούμε την ευτυχία.
Πως να διαχωρίσω όμως τι είναι ψεύτικο και τι αληθινό;
Υπάρχει μια ένδειξη που μπορεί να μας βοηθήσει: Στα ψεύτικα έχω την αίσθηση ότι “σπρώχνω” για να πάει παρακάτω. Αγωνίζομαι και μάλιστα μονόπλευρα. Πιάνω τον εαυτό μου να κάνει και τη δουλειά “για τον άλλον”. Ταυτόχρονα ακούω τη μία δικαιολογία πίσω από την άλλη. Πολλά τα “λυπάμαι” και τα “συγγνώμη” χωρίς αλλαγή.
Αντίθετα όταν βρίσκομαι σε μια κατάσταση που είναι καλή για μένα (και για τους άλλους) αυτή η σχέση βασίζεται σε κοινές αρχές και συναίνεση και τότε… τα πράγματα ρέουν, κυλούν εύκολα. Είμαι ασφαλής, βιώνω χαρά και παρόλο που και σε μια τέτοια σχέση μπορεί να πρέπει να “δουλέψω” αυτό δεν το κάνω μόνος/η αλλά συνεργατικά.
Και εξελισσόμαστε!
Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Συγγραφέας
