Ο άνθρωπος που ψυχοθεραπεύεται, μπορεί να νικάει παλιούς τρόμους, να αποκαλύπτει τυραννικά απωθημένα, να εγκαταλείπει αμυντικούς μηχανισμούς, άστοχες ενοχές, μπορεί να κερδίζει αυτοπεποίθηση, ωριμότητα, όμως δεν μεταμορφώνεται απαραίτητα σε έναν ωραίο, αγνό, θετικό άνθρωπο.
Ο θεραπευτής του μπορεί να τον γιατρέψει από τα τραύματά του, δεν μπορεί όμως να τον γιατρέψει από τα ελαττώματα του χαρακτήρα του. Άλλο η ψυχολογική ασθένεια κι άλλο η ηθική, η πνευματική ασθένεια. Διότι το φοβερό δώρο της ελευθερίας του ανθρώπου δεν μπορεί να το πειράξει κανείς. Και ελευθερία θα πει να μπορείς να επιλέξεις και το κακό. Να μπορείς, αν θες, να χαθείς.
Εκδόσεις Ψυχογιός