Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Βρίσκεται σε ένα διαρκές ταξίδι όπου τον συμπαρασέρνουν τα ρέματα της ζωής, μέχρι αυτά να βρουν λιμάνι στη θάλασσα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στη Γερμανία και από το 1997 έχει αφιερωθεί επαγγελματικά στη διαχείριση της ενέργειας και στην προστασία του περιβάλλοντος, αναζητώντας ισορροπία ανάμεσα στις δυνάμεις της φύσης, τις επαγγελματικές απαιτήσεις και τις εσωτερικές του αναζητήσεις. Αλλού όμως βρίσκεται η καρδιά του: στην ποίηση, όπου τα ποτάμια των σκέψεών του χύνονται στη θάλασσα των στίχων.
Με την ποίηση, προσπαθεί να συμφιλιώσει τις αντιφάσεις της ζωής, τις βαθύτερες ανησυχίες του και την αδιάκοπη αναζήτησή του για το Άπιαστο. Από το «Ο Γάιδαρος κι εγώ», έως την «Άβολη φλόγα» και τα «29 σημάδια και ένα φιλί», ο Νίκος Κλεισιώτης ακολουθεί τον δρόμο που τον φέρνει πιο κοντά στις ανομολόγητες αλήθειες. Στο 4ο του έργο: «Όταν σκορπούν τα ρέματα», οι σκέψεις του γίνονται νησιά, και οι φόβοι του καράβια που αρμενίζουν προς την απεραντοσύνη. Ταυτόχρονα, παραμένει μουσικός ταξιδευτής ως κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος «Rock4+1», έχοντας ήδη κυκλοφορήσει 8 τραγούδια, με τη θάλασσα να «χορεύει» πάντα στις νότες του.
Ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας γράφει ποιήματα. Πώς προέκυψε αυτή η ανάγκη και πότε ξεκινήσατε να γράφετε;
«Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε, αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας».
Η ανάγκη να γράφω ποιήματα προέκυψε σχετικά νωρίς στη ζωή μου, ως μια φυσική συνέπεια της ανάγκης μου για έντονη έκφραση. Σήμερα, στη καθημερινή ένταση του επιχειρηματικού κόσμου, όπου οι αποφάσεις είναι συχνές, καθοριστικές και πολλές φορές δύσκολες, η ποίηση μου προσέφερε ένα καταφύγιο και έντονα συναισθήματα. Συνέχισα να γράφω όταν συνειδητοποίησα πως η γραφή ήταν ο μόνος τρόπος για να αφεθώ και να βρω την ισορροπία που χρειαζόμουν ανάμεσα στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες και την εσωτερική μου ηρεμία. Η ποίηση με βοηθά να εκφράζω σκέψεις, συναισθήματα και αντιφάσεις, που δεν μπορούν να εκφραστούν μέσα από την επιχειρηματική πρακτική. Ο χρόνος μου είναι περιορισμένος, αλλά η γραφή για μένα είναι η προσωπική στιγμή αποφόρτισης και αυτογνωσίας.
Αν σας ζητούσαμε να ορίσετε την ποίηση, τί θα μας απαντούσατε; Το βίωμα έχει σημαίνοντα ρόλο στην ποιητική δημιουργία;
Ποίηση είναι όταν το συναίσθημα βρίσκει τη σκέψη και η σκέψη βρίσκει τις λέξεις… Ασφαλώς και τα βιώματα επηρεάζουν τις ποιητικές δημιουργίες. Όμως τα βιώματα δεν αποτελούν πάντα ένα παράθυρο στη ζωή ενός ποιητή. Πολλές φορές η ποίηση είναι και μια εξερεύνηση ιδεών, συναισθημάτων και γλώσσας. Σε γενικές γραμμές, αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τί γράφει, γιατί γράφει και τί είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε».
Από τη συλλογή σας με τίτλο «Άβολη φλόγα» σημειώνουμε το σχόλιό σας «Όταν κάποιος σού δίνει το εκατό τοις εκατό και συ του επιστρέφεις λιγότερα, θα υποφέρεις, θα βασανίζεσαι και θα είσαι η λάθος επιλογή του, χωρίς απαραίτητα να το μάθει ποτέ». Πόσο απελευθερωτικό ή περιοριστικό είναι να δίνουμε;
Η πράξη του να δίνουμε μπορεί να είναι απελευθερωτική, αν το κάνουμε με ειλικρίνεια και χωρίς προσδοκίες για ανταπόδοση. Αν όμως η προσφορά μας γίνεται ένα μέσο για να ικανοποιήσουμε προσωπικές ανάγκες ή να επιδιώκουμε αποδοχή η αναγνώριση από τους γύρω μας, μπορεί να γίνει περιοριστική και να προκαλέσει συναισθηματική απογοήτευση. Το μυστικό βρίσκεται στην ισορροπία και στη συνειδητοποίηση ότι το να δίνουμε δεν πρέπει να μας περιορίζει, αλλά να ενισχύει την εσωτερική μας ελευθερία και την ποιότητα των σχέσεών μας.
Ποιος ο δεσμός της ποίησης με τη ζωή κατά τη γνώμη σας;
«Ποίηση είναι το απόσταγμα της ζωής». Ο ποιητής επεξεργάζεται και ρουφάει από τη ζωή, τα συναισθήματα, τις σκέψεις του, τις εμπειρίες του, προσφέροντας ένα έργο που αναδεικνύει τις πιο βαθιές και αληθινές πτυχές της ύπαρξης.
Είναι δύσκολο θεωρείτε το ταξίδι της ποιητικής δημιουργίας;
Το ταξίδι της ποιητικής δημιουργίας είναι δύσκολο, γιατί απαιτεί να αγγίξεις τα βαθύτερα συναισθήματα και σκέψεις σου, να τα εκφράσεις με ακρίβεια και να τα μοιραστείς με τον κόσμο, συχνά με την αβεβαιότητα αν θα γίνουν κατανοητά ή αν θα βρουν την αναγνώριση που επιθυμείς. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι και απελευθερωτική και εξαιρετικά ικανοποιητική, γιατί μέσω της ποίησης ο δημιουργός μπορεί να βρει και να εκφράσει την αλήθεια του με έναν μοναδικό και βαθύ τρόπο.
Έχετε κάποιους ποιητές που αγαπάτε ιδιαιτέρως;
Από ξένους: Pablo Neruda – Ένας από τους πιο γνωστούς ποιητές της Λατινικής Αμερικής, ο Νερούδα έγραψε πολλά ποιήματα για τον έρωτα, τη θάλασσα και τη φύση. Συλλογή του: “Cien sonetos de amor” (Εκατό σονέτα του έρωτα). Matthew Arnold – Άγγλος ποιητής που καταπιάστηκε με θέματα όπως η θάλασσα και το τοπίο σε ποιήματα όπως το “Dover Beach” (Παραλία του Ντόβερ).
Από Έλληνες διαχρονικούς: Νίκος Καββαδίας – Ο ποιητής των θαλασσινών ταξιδιών και του έρωτα, με έντονο το στοιχείο της θάλασσας και της περιπλάνησης. Συλλογή του: “Μαραμπού”. Κώστας Χατζόπουλος – Γενικότερα, η ποίηση του Κώστα Χατζόπουλου διαπνέεται από την έντονη σχέση με τη φύση και τη θάλασσα, τα οποία συχνά λειτουργούν ως αντανάκλαση των εσωτερικών συναισθημάτων του ανθρώπου.
Από Νεοέλληνες Ποιητές: Τίτος Πατρίκιος – Ο Πατρίκιος γράφει για τον έρωτα και τη ζωή με μια ματιά στην ιστορία και τη φύση, όπως στο ποίημα “Το δέντρο και το φύλλο”. Μανώλης Αναγνωστάκης – Με ποίηση που αφορά τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις, συνδυάζει τα τοπία με την εσωτερική αναζήτηση, όπως στο “Ποιήματα”.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σκοπεύετε να εκδώσετε και άλλη ποιητική συλλογή;
Η επιθυμία για γραφή ποιημάτων, όπως και άλλες δημιουργικές ανάγκες, δεν σταματά γιατί έχει βαθιές ρίζες στη φύση του ανθρώπου και στην ανάγκη του για έκφραση και αυτογνωσία. Η ποίηση αποτελεί έναν από τους πιο άμεσους και αυθεντικούς τρόπους για να αποδώσουμε τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις ανησυχίες μας. Η επιθυμία αυτή παραμένει ανεκπλήρωτη και δυνατή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μου.
Ποιο είναι το motto σας;
«Ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει, ενώ κάνουμε άλλα σχέδια.»
Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;
Τον αυθορμητισμό, την αμεσότητα, την ικανότητα επικοινωνίας και φυσικά τη δημιουργία.
Τι φοβάστε περισσότερο;
Το αποτέλεσμα που προκύπτει όταν μπερδεύονται στη ζωή σου «τα θέλω» και «τα πρέπει». Το δίλημμα ανάμεσα στην επιθυμία και την υποχρέωση.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…
…έντονα συναισθήματα χρωματίζουν την καθημερινότητά σου, όταν βρίσκεις ευκαιρίες να προσφέρεις απλόχερα βοήθεια σε άλλους, όταν μπορείς να περνάς αρκετή ώρα με τους φίλους σου και όταν βρίσκεσαι διαρκώς στη πορεία του επόμενου στόχου σου.
Καλοσύνη για εσάς είναι…
η βοήθεια χωρίς αντάλλαγμα.