Νικόλαος Παλαμίδας

Γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Ωρωπό Αττικής, όπου και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του. Απόφοιτος λογιστικής, σπούδασε μουσική. Μιλά άπταιστα τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, ιταλικά, ρουμανικά και ισπανικά). Αγαπά τα ταξίδια, η ιστορία είναι το πάθος του και του αρέσουν οι ιστορίες με Happy End. Ζει και εργάζεται στην Αγγλία. Η αγάπη του για τη λογοτεχνία ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια, όταν και η μητέρα του τον μύησε στο έργο των Ελλήνων λογοτεχνών. Το 2021 έκανε την εμφάνισή του στις εκδόσεις με την περιπέτεια «Ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο Αιγαίο» και σε σύντομο χρονικό διάστημα, το 2022, πάλι από τις εκδόσεις Ατέχνως , κυκλοφόρησαν τα αστυνομικά μυθιστορήματα «Στη σκιά των ονείρων», «Ο φίλος» και το «Το κορίτσι της φωτογραφίας», μια ιστορία μυστηρίου και έρωτα που μεταφράστηκε και στα Αγγλικά.

Ποια ήταν τα πρώτα σας αναγνώσματα;

Θυμάμαι πολύ καλά τη σειρά ταξιδιωτικών εντυπώσεων «Ταξιδεύοντας» του Νίκου Καζαντζάκη και τις όμορφες περιγραφές του Κορινθιακού κόλπου και της Πελοποννήσου, την οποία γνώρισα από μικρός. Διάβαζα ποιήματα του Παλαμά, του Σεφέρη, του Δροσίνη καθώς και του Καβάφη που είχαμε στο σχολείο. Το πρώτο βιβλίο που μου έκαναν δώρο ήταν ο «Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον» του Ρίτσαρντ Μπαχ, ένα άκρως αισιόδοξο βιβλίο, μια γεμάτη έμπνευση ιστορία γι’ αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και να φτιάξουν τους δικούς τους κανόνες. Επίσης, θεωρώ τα διηγήματα του Ηλία Βενέζη και του Γιώργου Βιζυηνού αριστουργήματα.

Ποιοι είναι οι λογοτεχνικοί σας ήρωες;

Δεν μπόρεσα να ταυτιστώ απολύτως με τους ήρωες των βιβλίων που έχω διαβάσει. Μου αρέσει η δυναμική του «Αλέξη Ζορμπά», ενός ήρωα που αγαπά με πάθος τη ζωή και την απολαμβάνει σε όλες τις εκδηλώσεις της και όταν παίρνει απόφαση για κάτι, αμέσως το κάνει. Επίσης, μου αρέσει «ο Παίχτης», ένα από τα πιο αυτοβιογραφικά γραπτά του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι γεμάτο μαύρο χιούμορ -με προεκτάσεις ψυχολογικές και κοινωνικές- για τον πυρετό του τζόγου. Ο ήρωας με άνεση τα έπαιζε όλα για όλα, στοιχημάτιζε και απολάμβανε τη χαρά της πράξης με άνεση.

Ποιος συγγραφέας σας επηρέασε πιο πολύ; Τι ήταν αυτό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό;

Στο αστυνομικό διήγημα, το είδος που γράφω (περιπέτεια – μυστήριο), ασφαλώς ο Γιάννης Μαρής, του οποίου θαυμάζω τη ζωντανή αφήγηση και τη γρήγορη δράση. Επίσης τα διηγήματα του Ισπανού Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, του δημιουργού του ήρωα ντετέκτιβ Πέπε Καρβάλιο, είναι πολύ συναρπαστικά. Ο θαυμαστής του, ο Ιταλός συγγραφέας Αντρέα Καμιλέρι, ο οποίος ονόμασε τον ήρωα επιθεωρητή των αστυνομικών του ιστοριών Σάλβο Μονταλμπάνο, μάς έδωσε συναρπαστικές σειρές μυστηρίου στην υπέροχη Σικελία. Η σειρά αυτή ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο έμαθα ιταλικά.

Αλήθεια, πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Ήταν κάτι που προέκυψε από μόνο του. Μια ανάγκη να γράψω, να δημιουργήσω ένα σκηνικό μυστηρίου και να διαμορφώσω χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία ρεαλιστική, πάντα στα όρια του ελληνικού κόσμου του οποίου μέλος είμαι και εγώ, παρόλο που ζω στο εξωτερικό. Σίγουρα έπαιξε ρόλο η προσωπική στάση ζωής, το διάβασμα, τα ταξίδια, και τέλος η τάση να αποκαλύπτω μέσω των ηρώων μου αξίες, ιδέες, κοινωνικά ταμπού, αλλά και να φέρνω στην επιφάνεια καταστάσεις μέσω των οποίων διδασκόμαστε και μαθαίνουμε να τις βλέπουμε σφαιρικά και ουσιαστικότερα.

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας;

Οι χαρακτήρες είναι όλοι «προϊόντα» έμπνευσης και φαντασίας. Δεν θα μπορούσα να βάλω αυτούσια μια ιστορία που είδα ή που άκουσα. Σίγουρα κάποια τυχαία γεγονότα της καθημερινότητας γίνονται αφορμή για τη δημιουργία ενός χαρακτήρα, αλλά μέχρι εκεί. Η παρατηρητικότητα χρόνων βρίσκει πρόσφορο έδαφος στη συγγραφή για τη δημιουργία μιας ιστορίας.

Γνωρίζετε από την αρχή το τέλος της ιστορίας που γράφετε ή σας οδηγούν οι ήρωές σας;

Με οδηγούν οι ήρωες, με οδηγεί η πένα και η στιγμή που γράφω. Αυτή είναι και η μαγεία της συγγραφής. Δεν είναι κάτι εγκεφαλικό, μια σκέψη, ένας υπολογισμός. Εκείνη τη στιγμή όλο το είναι, το σώμα εναρμονίζεται με τη σκέψη και τα συναισθήματα για να δώσουν μια απόσταξη πνεύματος. Για τον λόγο αυτό δεν σβήνω ποτέ ό,τι γράφω, γιατί ξέρω πώς ό,τι γράφτηκε ήταν για να γραφτεί.

Ποια είναι η ωραιότερη στιγμή στη ζωή ενός συγγραφέα;

Η πρώτη φορά που βλέπει το βιβλίο του εκτυπωμένο. Μεγάλη η χαρά!

Έχετε γράψει μέχρι σήμερα τέσσερα διηγήματα. Μιλήστε μας για τη διαδρομή σας στον χώρο των εκδόσεων.

Η αλήθεια είναι ότι είμαι νέος συγγραφέας. Τέσσερα διηγήματα σε έναν χρόνο θεωρούνται πολλά, όμως είναι η έμπνευση που δημιουργεί και «απαιτεί» να της δώσεις την προσοχή σου. Οι εκδόσεις Ατέχνως από την αρχή πίστεψαν σε εμένα και ό,τι ζήτησα το είχα και μάλιστα στον χρόνο που το ήθελα. Συνεχίζουμε μαζί με αισιοδοξία για το μέλλον. 

Τι σας κινητοποιεί δημιουργικά;

Μπορεί ένα πρόσωπο να με εμπνεύσει για να δημιουργήσω έναν χαρακτήρα. Άλλες φορές μια μελωδία μπορεί να μου δημιουργήσει εικόνες, που να θέλω να τις χρησιμοποιήσω σε ένα διήγημα. Θεωρώ τον ελεύθερο χρόνο έναν σημαντικό παράγοντα που μπορεί να κινητοποιήσει δημιουργικά αυτό που έχω μέσα μου τη στιγμή εκείνη. Επίσης η φύση με ηρεμεί. Είτε βουνό, είτε θάλασσα μου αρέσουν και τα δύο το ίδιο. Οι εκδρομές, τα ταξίδια και οι μελωδίες που παίζω στο πιάνο με εμπνέουν και με βοηθούν να δημιουργώ. 

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Ήδη γράφω το πέμπτο μου διήγημα, το οποίο ευελπιστώ να κυκλοφορήσει στο καλοκαίρι. Έχουμε διαλέξει το δεύτερο διήγημα, «Το κορίτσι της φωτογραφίας», να μεταφραστεί στα αγγλικά και ελπίζω σε μια καλή πορεία του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή τη στιγμή το εν λόγω βιβλίο συμμετέχει στην παγκόσμια έκθεση του Καΐρου και έπεται αυτή της Μπολόνια στην Ιταλία.

Ποιο είναι το motto σας;

Θα έλεγα το «αγαπάτε αλλήλους».

Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;

Την αξιοπρέπεια στις δύσκολες στιγμές. 

Τι θεωρείτε ότι φέρνει ισορροπία στον άνθρωπο;

Σίγουρα η αγάπη που του προσφέρεται από το οικογενειακό περιβάλλον, όπως και οι ευκαιρίες σε ένα ευνομούμενο κράτος. Σίγουρα το χρήμα δεν κάνει την ευτυχία, όμως η φτωχοποίηση φέρνει πάντα αστάθεια και εδώ χρειάζεται η μέριμνα των θεσμών. Ξέρετε δεν είναι τα πάντα θέμα προσωπικών επιλογών…  Χρειάζεται και η στήριξη της πολιτείας… Με την παιδεία, την ευνομία, και τη μέριμνα.

Τι φοβάστε περισσότερο;

Την αβεβαιότητα που προκαλεί η έλλειψη οργάνωσης, είτε μιλάμε για κράτος είτε μιλάμε για πρόσωπο. Το σίγουρο είναι ότι η αβεβαιότητα έχει πολλές επιπτώσεις στην καθημερινότητα όλων μας.

Τι είναι χαρούμενη ζωή για εσάς;

Χαρούμενη ζωή είναι όταν υπάρχει αγάπη μέσα σας και βγαίνει προς τα έξω ως τέχνη, ως στάση ζωής, ως δραστηριότητα, ως επάγγελμα. Όσες μορφές κι αν αλλάξει η αγάπη, πάντα θα επιστρέφει στην καρδιά μας αν είμαστε ανοιχτοί να τη δεχτούμε.. 

Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…

… κάνεις αυτό που θες. Όταν όλες σου οι δραστηριότητες συμφωνούν με αυτό που λέει η καρδιά σου δεν πλήττεις ποτέ.

Καλοσύνη για εσάς είναι… 

… ν’ ακούς τον άλλον ακόμη και όταν έχει τα νεύρα του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *