Μια ζωή με φως, λάμψη, τόλμη, μόδα και ανατροπές… Γεννήθηκε το 1952 στον Πειραιά και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό. Ανήσυχο πνεύμα, δημιουργικός και ευφάνταστος φοίτησε στην Ελληνογαλλική Σχολή Αρρένων στον Πειραιά, όπου εκτός από τα μαθήματά του διάβαζε και πολλά περιοδικά. Σπούδασε χορό δίπλα στη σπουδαία Ραλλού Μάνου, μια πληθωρική προσωπικότητα στον χώρο των ελληνικών παραστατικών τεχνών.
Είκοσι χρονών έφυγε για την Ιταλία για να δουλέψει στη RAI και στα shows της Ραφαέλας Καρά, ενός ειδώλου της ποπ που έφερε επανάσταση στην ιταλική ψυχαγωγία. Πολύ σύντομα ανέλαβε να σκηνοθετήσει ως χορογράφος τα ντεφιλέ μεγάλων μετρ: Armani, Trussardi, Krizia, Moschino, Versace. Και κάποια στιγμή, ο Trussardi του είπε: “γιατί δεν πας πίσω στην Ελλάδα να ασχοληθείς με τη μόδα;”
Μετά από 9 χρόνια γύρισε στην Ελλάδα, γιατί, όπως αποδείχτηκε, έμπορος ήθελε να γίνει. Ωστόσο, δεν μπορούσε να φέρει κατευθείαν τους κορυφαίους, σε μια χώρα όπου ο κόσμος δεν ήξερε καλά καλά ποιοι είναι και οι εισαγωγές ήταν ασύμφορες. Η βαθιά γνώση της μόδας σε συνδυασμό με το πείσμα του και τις προσωπικές επαφές με σημαντικούς σχεδιαστές τον βοήθησαν. Άνοιξε το πρώτο κατάστημα στη Ρόδο και ένα μικρό showroom στο Μαρούσι, που γρήγορα εξελίχθηκε σε μια fashion αυτοκρατορία. Για χρόνια ζούσε ανάμεσα στην Αθήνα, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο και τη Νέα Υόρκη. Θαμώνας και φιλόξενος οικοδεσπότης σε glam πάρτι, χρησιμοποιεί τη μόδα, τις τάσεις, τα ρούχα και τα αξεσουάρ για να φωταγωγεί την κάθε μέρα του.
Μέχρι το 2011 η Lakis Gavalas AE αντιπροσώπευε 85 ξένες εταιρείες, είχε 850 πελάτες χονδρικής και 13 καταστήματα σε όλη τη χώρα. Όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα .LAK το 2003 ήταν πραγματικά κάτι πρωτοποριακό. Οι φωτογραφίσεις που έκανε ήταν για τις Vogue του κόσμου.
Οι οικονομικές περιπέτειες τον κράτησαν για 15 μήνες στο κελί Δ4 της πτέρυγας Υψηλού Κινδύνου του Κορυδαλλού. Η καταδίκη που του επέβαλαν δεν τον πτόησε. Το είδε σαν ένα σενάριο μέσα στης ζωής το ιστορικό. Στη φυλακή μπήκε Λάκης και βγήκε κ. Γαβαλάς. Η πειθαρχία του, η πίστη του στον Θεό και η εσωτερική του δύναμη τον έκαναν να αποφασίσει πως για άλλη μια φορά το έργο της ζωής του θα το σκηνοθετούσε μόνο εκείνος. Και όπως ο ίδιος έχει πει “Δεν είμαι ιδιαίτερος άνθρωπος, έχω όμως ιδιαιτερότητες. Αυτές τις υποστηρίζω, τις εκπαιδεύω και θέλω μια μέρα να τις κάνω να με ικανοποιούν τόσο, ώστε το χαμόγελό μου να είναι μεγαλύτερο από την πίκρα μου”...
Περάσατε πολύ δύσκολα, αλλά καταφέρατε να παίξετε τη ζωή «στα ίσα», χωρίς να σας τρομάξει. Πήρατε βαθιά ανάσα και «σηκωθήκατε» ξανά γεμάτος ενέργεια! Τι σας έδωσε δύναμη στα δύσκολα χρόνια;
Οι βαθιές ανάσες του παρελθόντος. Τα ups και τα downs τα δημιουργούν οι προσδοκίες και όχι η κλασική πορεία της ζωής του ανθρώπου. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα και αυτά δεν είναι μόνο αρνητικά, είναι και θετικά. Στην πορεία της ζωής δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τις δυσκολίες, όμως αν δίνουμε μεγάλο βάρος σε αυτές, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γινόμαστε μίζεροι. Πολλές φορές μια δυσκολία μπορεί να είναι το εφαλτήριο για να εξελιχθούμε, να γνωρίσουμε κι άλλες πλευρές του εαυτού μας και να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους μας.
Η φυλακή είναι σκληρή ειδικά για έναν δημιουργικό άνθρωπο, που χόρτασε στη ζωή του χειροκρότημα και θαυμασμό. Θα περίμενε κανείς πως η φυλακή θα σας «στέγνωνε» ψυχικά και θα σας γέμιζε αρνητικά συναισθήματα. Τι σας έκανε να καταφέρετε να βγείτε πιο δυνατός από αυτή την περιπέτεια;
Με άνανδρους, αναξιοπρεπείς και μαφιόζους έχω κάνει και εκτός φυλακής, απλά εκεί τους “χρησιμοποίησα” στο φιλμ με τίτλο “Μερική καταδίκη”. Βγήκα και πάλι πρωταγωνιστής, αν και ο γιατρός μου συνέστησε να μείνω μακριά από το χειροκρότημα για 2 μήνες. Μόλις βγεις από τη φυλακή, είναι σαν να μην μπήκες ποτέ. Ο οργανισμός θέλει να το αποτινάξει.
Η ταυτότητά μας είναι και οι συνειδητές αλλαγές που έχουμε κάνει μέσα στον χρόνο. Και εγώ δεν ξεχνάω το παρελθόν, το εκμοντερνίζω και ζω σ’ ένα δικό μου σύμπαν. Στη φυλακή απέκτησα μια εσωτερική δύναμη, την οποία δεν με ενδιαφέρει να εξωτερικεύσω, την κρατώ για μένα. Όποτε πήγαινα δικαστήριο έβαζα κάποιον να μου κάνει ντεκαπάζ και πήγαινα στην κλούβα σαν να πήγαινα σε γύρισμα στην Cinecitta. Είχα μεγάλο απόθεμα επιτυχίας και δόξας μέσα μου, οπότε αντλούσα δύναμη από εκεί.
Δεν ζήσατε μια καταπιεσμένη ζωή προσποιούμενος ότι είστε κάτι άλλο από τον εαυτό σας, εξαιτίας του φόβου της κοινωνικής κατακραυγής. Έχουμε ευθύνη να αποδεχτούμε την ταυτότητά μας;
Ξυπνάω σαν ατόφιο αρσενικό το πρωί, κατά τη διάρκεια της μέρας περνάνε θηλυκές σκέψεις στο μυαλό μου και το δειλινό με βρίσκει σύμφωνο ότι και τα δύο αυτά στοιχεία πρέπει να συνυπάρχουν.
Έχετε μια αστείρευτη όρεξη για ζωή. Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί δημιουργικά όλα αυτά τα χρόνια;
Όρεξη έχω επίσης και για τα καλό φαγητό. Σ’ αυτό όμως, όπως και στη ζωή, η όρεξή μου σταματάει πριν ακόμα χορτάσω. Δεν θέλω να βαριέμαι, θέλω το υλικό να αναμειγνύεται με το πνευματικό.
Tα ρούχα .LAK έκαναν και πάλι comeback στην αγορά. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Ανήκω στη σφαίρα των δημιουργών και των ανθρώπων με αισθητική. Δεν έχω ακόμη ολοκληρώσει όλα όσα θα ήθελα να κάνω και η ζωή εμπεριέχει εκπλήξεις. Νιώθω ότι βαδίζω και πάλι σε μια λεωφόρο δημιουργίας. Και η λεωφόρος της δημιουργίας είναι μόνο για τους τολμηρούς. Στα .LAK το σλόγκαν μας είναι, ότι από μια τελεία ξεκινάνε τα πάντα, δεν τελειώνουν. Ξαναβγήκαμε τώρα, γιατί πραγματικά το ζήτησε ο κόσμος. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα e-shop, που θα απευθύνεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;
Τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις στιγμές. Εκεί φαίνεται το μυαλό του καθενός. Εκτιμώ τους ανθρώπους που αντιδρούν θετικά σε κάθε δοκιμασία, όσους αποφασίζουν να διώξουν απ’ το μυαλό τους τις μαύρες σκέψεις. Δοκιμασίες υπάρχουν για όλους μας, ευτυχισμένους ή δυστυχισμένους χωρίς καμιά εξαίρεση. Η διαφορά είναι πως άλλοι ορθώνουν ανάστημα, ενώ άλλοι σκύβουν το κεφάλι.
Τι θεωρείτε ότι φέρνει ισορροπία στον άνθρωπο;
Η αγάπη και το μίσος. Η μάθηση και η ωριμότητα. Η αυτοπεποίθηση και η κατάθλιψη. Η φιλοδοξία και η ηρεμία. Η πειθαρχία, η οργάνωση, η υπομονή, η μεθόδευση. Η εστίασή μας πρέπει να είναι στραμμένη σε ό,τι μας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους. Πρέπει να μας γίνει συνήθεια να σκεφτόμαστε έντονα αυτό που ποθούμε και να αποφεύγουμε οτιδήποτε απαισιόδοξο.
Τι φοβάστε περισσότερο;
Να έχει αγγούρι η ελληνική χωριάτικη σαλάτα, γιατί είμαι αλλεργικός!
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…
… ο καλός σου φίλος σου σφίγγει ακόμη το χέρι και σου κάνει μια ζεστή αγκαλιά. Όταν ο σύντροφός σου τσατίζεται μαζί σου για να απολαύσει μετά την πιο γλυκιά συμφιλίωση. Όταν ευγνωμονείς όποιον σε έχει κατατάξει άξιο διεκπεραιωτή. Όταν βάζεις σαν σκοπό της ζωής μόνο τη θετική σκέψη. Η ευτυχία είναι πορεία που έχει πολλές απαιτητικές στιγμές. Ευτυχία είναι να ζεις τα πάντα στον υπερθετικό βαθμό. Ευτυχία είναι όταν κάποιος σε κοιτάζει στα μάτια και διαβάζει αυτό που είσαι και σε σέβεται. Να δώσω και να πάρω χωρίς να υπάρχουν κενά σε μια σχέση.
Πόση σημασία έχουν τα υλικά αγαθά για μια ευτυχισμένη ζωή;
Τα υλικά αγαθά αποτυπώνονται σε μια φωτογραφία. Η ευτυχία όμως αποτυπώνεται στον βαθύ ύπνο της νύχτας μόλις πέσεις στο κρεβάτι.
Καλοσύνη για εσάς είναι…
… να μην βρίζω συνέχεια τον εαυτό μου για τις απαιτήσεις του.