Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1965. Είναι δυσλεκτικός και ανορθόγραφος. Ασχολείται επαγγελματικά με τη γραφιστική, ενώ παράλληλα στη ζωή του υπάρχουν η ζωγραφική, η εικονογράφηση, η σκηνογραφία και η συγγραφή κειμένων. Έχει παρουσιάσει δεκαοκτώ ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε δώδεκα ομαδικές.
Το θεατρικό του έργο «Μεταξία» κέρδισε την 3η θέση στο διαγωνισμό «Νέο Ελληνικό Έργο», στο «Θέατρο από Κοινού» (Εκδόσεις Όστρια 2018). Το διήγημα «Ο Αύγουστος Λόμπαρκ» βραβεύτηκε και εκδίδεται στη συλλογή διηγημάτων «Αντιθέσεις» (ΙΑΝΟΣ 2019). Τα θεατρικά έργα «Ο κύριος Ρεμ» και «Μεταξία» ανεβαίνουν το 2019 και το 2021 στο θέατρο ΙΣΟΝ από την ομάδα ΘΕΑΜΑ (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία).
Το 2021 έγραψε το θεατρικό έργο «Μαργιόλα», το οποίο παρουσιάζεται από το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας στο πλαίσιο των εορτασμών για τα διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Το 2022 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων «Πλάσματα Αόρατου Κήπου» από τις εκδόσεις Iason Books.
Κείμενά του έχουν δημοσιεύονται στη εβδομαδιαία εφημερίδα της Καστοριάς «Οδός». Συνεργάζεται ως σκηνογράφος σε παραγωγές του Θεάτρου «Πρόβα», με τη θεατρική ομάδα της Καστοριάς «Σπασμένο Ρόδι» και το «Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας». Εικονογραφήσεις έργων του υπάρχουν σε εξώφυλλα βιβλίων των εκδόσεων Καστανιώτη, Κάκτος, Δελφίνι, Κοράλλι, Νησίδες.
Μετά από πολλά χρόνια καριέρας στον χώρο της διαφήμισης από τη θέση του creative director, δημιουργήσατε έναν υπέροχο ξενώνα στην Καστοριά. Τι σας έκανε να επιστρέψετε πάλι στην Αθήνα;
Ο έρωτας. Έγινα ερωτικός μετανάστης και χαιρέτισα την Καστοριά σε απίστευτα σύντομο χρόνο. Εννοείται βέβαια πως δεν έκοψα ποτέ τους δεσμούς με αυτή την όμορφη πόλη και τους ανθρώπους που γνώρισα εκεί.
Δεν σταματήσατε ποτέ να ζωγραφίζετε. Έχετε κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις και έχετε πάρει μέρος και σε αρκετές ομαδικές. Επίσης, έχετε κάνει σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις, εικονογραφήσεις σε παιδικά βιβλία και εικαστικές παρεμβάσεις σε events. Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο;
Αγαπώ τη ζωγραφική περισσότερο. Είναι τόσο συνυφασμένη με τη ζωή μου, με την καθημερινότητά μου, που δεν μπορώ να με φανταστώ να μη ζωγραφίζω.
Πώς δημιουργήσατε αυτήν τη φιγούρα που βρίσκεται σε όλους σχεδόν τους πίνακές σας;
Από την πρώτη στιγμή γύρω στα δεκαπέντε που άρχισα να ζωγραφίζω και χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί, με γοήτευε η εικόνα των ανθρώπων. Σταδιακά επέλεξα και ζωγράφιζα μόνο ανθρώπινες φιγούρες και όχι τόσο την εξωτερική τους εμφάνιση – δεν με ενδιέφερε η ρεαλιστική απεικόνιση ενός ανθρώπου- αλλά τον τρόπο που η ζωή έπαιζε με τις συνθήκες της καθημερινότητάς τους.
Δημιούργησα μια ανθρώπινη φιγούρα, που εγώ την όριζα σαν άνδρα η γυναίκα σύμφωνα με την συνθήκη που επέλεγα και έτσι παρουσίαζα τα συναισθήματα που βίωναν στη ζωή τους.
Σας επηρεάζει η δουλειά σας στην καθημερινή σας ζωή;
Εννοείτε πως πάντα επηρεάζομαι από τη δουλειά μου και από ότι άλλο κάνω. Αυτό άλλωστε είναι και το ενδιαφέρων στη ζωή. Να μην είναι μονοδιάστατη και να εμπνέεται από πολλά διαφορετικά ερεθίσματα.
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σχέδιά σας;
Μια ατομική έκθεση ζωγραφικής, γιατί λόγο συνθηκών πανδημίας δεν ήταν εύκολο να πραγματοποιηθεί. Επίσης, τον Μάϊο θα κυκλοφορήσει το βιβλίο μου «Πλάσματα Αόρατου Κήπου» με έντεκα διηγήματα και δώδεκα ζωγραφικά έργα από τις εκδόσεις IASON BOOKS. Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Κυριακή 8 Μαΐου 2022 στη «The Project Gallery» στις 12:30μ.μ. Θα μιλήσουν ο συγγραφέας Δημήτρης Τανούδης, και ο Νικός Καλαθάς συστημικός θεραπευτής. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο Βασίλης Οικονόμου καλλιτεχνικός διευθυντης της θεατρικής ομάδας ΘΕΑΜΑ Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία.
Και έπεται η ολοκλήρωση της συγγραφής ενός θεατρικού έργου που θα παρουσιαστεί από το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας που συνεργάζομαι τα τελευταία πέντε χρόνια.
Ποιο είναι το motto σας;
Είναι η φράση που με συνοδεύει πολλές δεκαετίες πια και χαρακτηρίζει τη θέση μου σε κάθε στιγμή της ζωής μου και είναι η φράση «Έτσι… για χαρά!»
Τι είναι χαρούμενη ζωή για εσάς;
Χαρούμενη ζωή για εμένα είναι όταν νοιώθω, όταν ξέρω πως έχω σπαταλήσει το χρόνο μου σε πράγματα που με έκαναν και με κάνουν ευτυχισμένο.
Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;
Το αληθινό χαμόγελο, την αγκαλιά, όταν δε φοβούνται να κλάψουν, όταν δημιουργούν και όταν δεν φοβούνται να ζητήσουν συγνώμη.
Τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο;
Η τιμιότητα στα συναισθήματα του και ο σεβασμός στα λάθη που έχει κάνει.
Τι φοβάστε περισσότερο;
Την τελειότητα. Γιατί την βρίσκω επικίνδυνα ψεύτικη.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…
Ξυπνάς το πρωί κοιτάς το πρόσωπό σου στον καθρέφτη και χαμογελάς χωρίς να ντρέπεσαι.
Πόση σημασία έχουν τα υλικά αγαθά για μια ευτυχισμένη ζωή;
Για εμένα δεν έχουν καμία σημασία και μάλιστα το έχω αποδείξει – ευτυχώς- πολλές φορές και στον εαυτό μου και σε άλλους.
Καλοσύνη για εσάς είναι…
Ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα, χωρίς λόγια, χωρίς όφελος, Έτσι… για χαρά!
