Μια φοιτήτρια νομικής αποφασίζει ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά με την διαφήμιση. Τι σας οδήγησε σ’ αυτή την επιλογή και πώς μετέπειτα ξεκινήσατε τη συγγραφή βιβλίων;
Ό,τι ξεκινάω στη ζωή μου, το ξεκινάω δοκιμαστικά, σαν χόμπι στην αρχή. Πρώτα βάζω το ποδαράκι στο νερό και μετά βουτάω στη θάλασσα. Σπούδαζα νομικά και από μια σύμπτωση βρέθηκα στη διαφήμιση. Στην αρχή ξεκίνησα σαν χόμπι να κάνω μια δοκιμή, να δω πώς θα μου φανεί αυτός ο άγνωστος επαγγελματικός χώρος. Με ενθουσίασε και έμεινα, αφήνοντας τη Νομική.
Στη συνέχεια, μετά από κάποια χρόνια, ένιωσα την ανάγκη να γράψω για κοινωνικούς και όχι πλέον για εμπορικούς σκοπούς. Έτσι ξεκίνησα, σαν χόμπι, δοκιμαστικά, τη συγγραφή βιβλίων, παράλληλα με τη βιοποριστική μου ενασχόληση στη διαφήμιση. Η ενασχόληση με συνεπήρε και το συνέχισα, αφήνοντας τη διαφήμιση.
Όταν έπαψα να εργάζομαι στη διαφήμιση, έγινα αποκλειστικά και μόνο συγγραφέας. Έτσι βλέπω τα πράγματα εγώ. Σαν ένα ταξίδι και όπου με βγάλει.
Πώς επεξεργάζεστε και πώς αντιμετωπίζετε τις αρνητικές κριτικές βιβλίων;
Αν σας πω ότι δεν έχω ιδέα; Σέβομαι την άποψη κάθε αναγνώστριας ή αναγνώστη, είτε την έχει εκφράσει δημόσια είτε την κρατάει για τον εαυτό του. Δεν επιδιώκω να ψάξω να διαβάσω αρνητικές κριτικές. Αντίθετα, είμαι ευγνώμων στις αναγνώστριες και στους αναγνώστες που μού στέλνουν συνεχώς μηνύματα για το πόσο επηρέασα θετικά τη ζωή τους με τα βιβλία μου, ειδικά όταν αντιμετώπιζαν μια τραγωδία ή μια κρίσιμη καμπή. Αυτά τα μηνύματα τα εκτυπώνω και τα διατηρώ σε ένα φάκελο με τίτλο «Καλά λόγια». Με μαγεύουν, μου δίνουν φτερά και δύναμη για να συνεχίζω.
Στα πλαίσια της κυκλοφορίας του νέου σας βιβλίου «ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ», εσάς τι σας κάνει ευτυχισμένη τη Κυριακή;
Η Κυριακή είναι, για μένα, μια ημέρα φωτεινή, λαμπερή, σπέσιαλ, μια ιερή μέρα με χίλια πρόσωπα. Μια και ευτυχώς διαθέτουμε 52 ολόκληρες Κυριακές, τις αξιοποιώ κάνοντας κάθε φορά διαφορετικά πράγματα, άλλοτε χαλαρώνοντας το μυαλό και το σώμα μου, πάντα παίρνοντας και δίνοντας αγάπη στα πρόσωπα που αγαπώ και πολλές φορές ρουφώντας έμπνευση από τη φύση και τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες ή τη δημιουργία. Περισσότερα μυστικά για να ζούμε ευτυχισμένες Κυριακές, μπορείτε να ανακαλύψετε μέσα στις σελίδες του βιβλίου που άλλωστε στηρίζεται και σε προσωπικά μου βιώματα.
Ποιες αντιλήψεις ή πεποιθήσεις έχετε αμφισβητήσει με την ενασχόλησή σας ως συγγραφέας;
Στη διαδρομή που έχω κάνει στη ζωή μου, εξελίσσομαι αναζητώντας αυτογνωσία. Από το σύνολο των εμπειριών μου, έχω πολλές φορές αμφισβητήσει τις αντιλήψεις ή τις πεποιθήσεις μου και έχω κάνει restart. Μάλιστα, πάνω σε αυτό ακριβώς το κομμάτι, έχω γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο, την «Ψυχική Βιταμίνη», με 60 αλλαγές που χρειάστηκε να αποφασίσω, αντιμετωπίζοντας με νέα ματιά τη ζωή.
Ειδικά όσον αφορά στη συγγραφή, η πεποίθησή μου για την αναλογία έμπνευσης και αυτοπειθαρχίας, έχει εξελιχτεί και έχει αλλάξει. Σήμερα, πλέον, στηρίζομαι ως συγγραφέας στη σκληρή δουλειά και στην αυτοπειθαρχία και λιγότερο στην έμπνευση, γιατί η έμπνευση, στις μέρες μας έρχεται άφθονη από παντού.
Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι θαυμάζω πολλά πράγματα στους ανθρώπους. Αν ζηλέψω κάτι ή κάποιους, θα προσπαθήσω να εμπνευστώ από τα χαρίσματά τους, παρά να τους φθονήσω. Θαυμάζω εκείνους που κρύβουν μέσα τους μια θετική προσέγγιση στη ζωή, εκείνους που αντιμετωπίζουν τα δύσκολα με κουράγιο, όσους μπολιάζουν την ανθρωπότητα με καλοσύνη, όσους έχουν αναπτύξει ψυχική ανθεκτικότητα και αντοχή. Θαυμάζω τους ευέλικτους που δεν κρατάνε μέσα τους κακία και δεν παίρνουν προσωπικά τα λόγια των άλλων. Εμπνέομαι και θαυμάζω κάποιους επιτυχημένους, ειδικά τους αυτοδημιούργητους και καινοτόμους.
Τι φοβάστε περισσότερο;
Οι φόβοι μου έχουν μια κλιμάκωση. Κάποιοι είναι πιο έντονοι και βρίσκονται στην κορυφή της λίστας μου και κάποιοι άλλοι υπάρχουν μεν, αλλά δεν βρίσκονται βαθιά ριζωμένοι. Περισσότερο φοβάμαι το αμετάκλητο του θανάτου και τη φθορά της ασθένειας. Η μητέρα μου έφυγε πολύ νέα από τη ζωή έχοντας ζήσει άρρωστη δεκατρία βασανιστικά χρόνια. Πάντως, οφείλω να πω, ότι όσους φόβους κι αν έχω, νιώθω μεν το φόβο, τελικά όμως κάνω αυτό που με φοβίζει. Συχνά, ό,τι κάνουμε για πρώτη φορά, μας γεμίζει φόβο, π.χ. μια δημόσια ομιλία. Μετά, όμως, ξεπερνάμε το φόβο και γινόμαστε όλοι και καλύτεροι.
Καλοσύνη για εσάς είναι…
Για μένα καλοσύνη είναι να δίνεις κάθε μέρα από κάτι λίγο και μικρό έως κάτι δυνατό και μεγάλο. Η καλοσύνη χρειάζεται δύο: αυτόν που λαμβάνει κι αυτόν που προσφέρει. Μπορούμε να δείξουμε καλοσύνη από ένα ζεστό χαμόγελο και μια φιλική καλημέρα μέχρι να πάρουμε καφέ στη φίλη μας ή να βοηθήσουμε τον συνάδελφο.
Η καλοσύνη που δείχνουμε, κάνει τον κόσμο μας καλύτερο, την καθημερινότητα υποφερτή και δένει τους ανθρώπους με δεσμούς αγάπης.
Αν δεν υπήρχε αγάπη και καλοσύνη στον πλανήτη, ο κόσμος μας θα είχε καταστραφεί πριν από πολλούς αιώνες.
Κι εσείς που δέχεστε καλοσύνη, αναγνωρίστε αυτό που πήρατε, θα είστε και οι δύο κερδισμένοι.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν βρίσκεσαι στο κέντρο και γύρω σε τυλίγουν ομόκεντροι κύκλοι από ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν. Άλλοι κύκλοι είναι πιο κοντά σου και άλλοι πιο μακρυά, όπως οι σχέσεις μας. Άλλες είναι κοντά στην καρδιά μας, άλλες φιλικές σχέσεις και άλλες είναι κοινωνικές γνωριμίες.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν επιδιώκεις νέες εμπειρίες, όταν δοκιμάζεις καινούργια πράγματα.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν είσαι ευγνώμων για όσα είσαι, για όσα κάνεις, για όσα έχεις. Έχεις μια γεμάτη ζωή, όταν αγαπάς τον εαυτό σου και νιώθεις γαλήνη μέσα σου, ακόμα κι όταν περνάς τα πάνω ή τα κάτω που σε βρίσκουν. Η ζωή είναι μικρή και είναι προνόμιο, όμως το πώς θα τη ζήσεις είναι δική σου απόφαση