Ειδικοί προτείνουν έναν απλό, χρυσό κανόνα για πιο ευτυχισμένες μέρες και μία καλύτερη ζωή!
Η νευροεπιστήμονας Ρέιτσελ Χόπμαν του πανεπιστημίου Northeastern στο Λονδίνο είναι αυτή που εφηύρε τον κανόνα «20-5-3», σύμφωνα με τον οποίο, όλοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν από: 20 λεπτά σε πράσινο περιβάλλον τρεις φορές την εβδομάδα, πέντε ώρες κάπου βαθύτερα στη φύση κάθε μήνα και ένα ετήσιο τριήμερο ξεκούρασης χωρίς ίντερνετ.
20 λεπτά
Μόλις 20 λεπτά στη φύση αρκούν για να βελτιώσουμε την ψυχική μας υγεία. Η Χόπμαν συμβουλεύει αυτή η «άσκηση» δεν χρειάζεται να πραγματοποιείται κάθε μέρα, αρκούν τρεις φορές την εβδομάδα. Αυτό επανορθώνει τις συνάψεις του μυαλού μας και επιτρέπει να κάνουμε μια επανεκκίνηση στη σκέψη, την πληροφορία και την εκτέλεση καθηκόντων.
Δεν χρειάζεται να ιδρώσετε στη φύση και να κάνετε κάτι απαιτητικό. Μπορείτε απλά να καθίσετε ή να περπατήσετε στο φυσικό περιβάλλον, απολαμβάνοντας το φως του ήλιου και το πράσινο. Αν το να κάθεστε σ’ ένα παγκάκι και να επικεντρωνόσαστε στις αναπνοές σας δε σας προσελκύει, τότε ακόμη κι ένας περίπατος σε ένα δρόμο με δέντρα μπορεί να φέρει την αλλαγή. Η Δρ Μαρικόλ Χάντερ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης της Χόπμαν, τονίζει: «Αποφύγετε την αερόβια άσκηση καθώς και τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και γενικά του τηλεφώνου, τις συνομιλίες, το διάβασμα κλπ. Σκεφτείτε το ως μια μίνι απόδραση, σχεδιασμένη για να επαναφέρει τα επίπεδα του άγχους σας και να σας βοηθήσει να αισθανθείτε πλήρως γειωμένοι»
Άλλωστε, όπως λέει ο ερευνητής Μάθιου Γουάιτ που δημιούργησε τον όρο Nature Deficit Disorder (Πάθηση Έλλειψης Φύσης) ενώ το 2005 υπήρχαν μόλις 60 έρευνες στον κόσμο σχετικά με τα οφέλη της φύσης στον ψυχισμό μας, σήμερα ξεπερνούν τις 1000. Και όλα τα ευρήματα δείχνουν πως η φύση είναι βασική συνιστώσα στην ψυχική υγεία και την πνευματική λειτουργία.
5 ώρες
Πέντε συνεχόμενες ώρες το μήνα στη φύση, σε ένα άλσος, σε ένα δάσος ή σε μια πράσινη όαση, όπου βρισκόμαστε μακριά από φανάρια, κόρνες και ραγισμένα πεζοδρόμια. Αυτό είναι το επόμενο βήμα για μια πιο ισορροπημένη ζωή. Μάλιστα, μία έρευνα από τη Φινλανδία κατέληξε -αφού πρώτα έστειλε ανθρώπους σε διαφορετικά σημεία, στην πόλη, σε ένα αστικό πάρκο και σε έναν δασικό χώρο- ότι όσο πιο άγρια είναι η φύση, τόσο το καλύτερο.
Η Χόπμαν εξηγεί πως τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα από τους κορμούς, τα φυλλώματα, τα ποτάμια ή τα σύννεφα λειτουργούν ευεργετικά για το μυαλό μας. Αν τώρα προσμετρήσουμε και τις μυρωδιές και τους ήχους που μας μεταφέρουν μακριά από τους καταιγιστικούς ρυθμούς της πόλης, από τη διαλειμματική μας προσοχή και τις λίστες με τις υποχρεώσεις μας, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε πώς μιλάμε για πέντε ώρες τον μήνα ως ένα δώρο προς τον εαυτό μας.
3 μέρες
Τρεις μέρες το χρόνο μακριά από όλα! Μελέτες δείχνουν πως ένα τριήμερο ταξίδι στην εξοχή μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της διαταραχής μετατραυματικού στρες (ΔΜΤΣ) κατά 29% και το άγχος κατά 21%, με τα αποτελέσματα να παραμένουν για εβδομάδες μετά. Ο Ντέιβιντ Στρέιερ (three day effect – συνέπεια των τριών ημερών), συμπεριφορικός ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο της Γιούτα, υποστηρίζει πως μετά την τρίτη μέρα σε φυσικό περιβάλλον, ο άνθρωπος αρχίζει να μυρίζει και να ακούει διαφορετικά. «Εάν έχεις τη δυνατότητα να ζεις για τη στιγμή για δύο τρεις μέρες, μοιάζει πως αρχίζεις να σκέφτεσαι αλλιώς», λέει και συνεχίζει, «πιστεύουμε ο χρόνος μακριά από το αστικό περιβάλλον επιτρέπει στον προμετωπιαίο φλοιό (το κομμάτι του μυαλού μας που δίνει εντολές) να χαλαρώσει όπως ένας εξουθενωμένος μυς».
Τι κάνουμε; Μπορεί να είναι κάμπινγκ στο δάσος, μια σκηνή σε μια παραλία ή ένα μπάνγκαλοου στο βουνό. Αυτό που μετράει είναι να αποκοπούμε εντελώς από τον έξω κόσμο, να μην ψάχνουμε τον κωδικό wifi ούτε να βγάζουμε σέλφις. Σύμφωνα με τον Μάικλ Ίστερ στο βιβλίο του «The Comfort Crisis», έρευνα έχει δείξει ότι ακόμη και βετεράνοι του πολέμου με μετατραυματικό στρες, απολάμβαναν τις ευεργετικές συνέπειες της στροφής στη φύση ακόμη και βδομάδες μετά την επιστροφή τους στην πόλη.
Μαρία Βόλλη
Editor in Chief