Κάποιος στο γραφείο σου βρίσκεται σε κατάσταση υστερίας επειδή αισθάνεται συνέχεια ότι δεν προλαβαίνει, σου τηλεφωνεί συνέχεια μια φίλη σου που χώρισε πρόσφατα και θέλει να κλαίγεται, στην οικογένειά σου υπάρχει καθημερινή γκρίνια για όλα…
Εσύ πώς αντιδράς σε όλα αυτά; Αισθάνεσαι πιεσμένος και αγχωμένος; Λοιπόν, αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του St Louis, οι αρνητικές επιπτώσεις του στρες, δηλαδή η αύξηση της ορμόνης κορτιζόλης, μπορούν να μεταφερθούν και στον άλλο που ακούει και προσφέρει συμπαράσταση.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η μυρωδιά κάποιου που φοβάται αυτόματα πυροδοτεί φόβο και στον δικό μας εγκέφαλο. Η δυνατότητα να καταλαβαίνουμε και να συμμεριζόμαστε τον πόνο του άλλου είναι μεν προσόν αλλά μπορεί να μας καταβάλει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
Το στρες του άλλου που περνάει σε εμάς μπορεί να είναι πιο οδυνηρό. Το δικό μας μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε πιο εύκολα, γιατί είναι στο χέρι μας η αντίδραση που θα έχουμε. Το πρόβλημα του άλλου μάς καταβάλλει χωρίς να έχουμε δυνατότητα για δράση.
Πώς δεν θα «κολλάμε» στρες:
Βάζουμε μια ειδική μάσκα οξυγόνου:
•Αποφεύγουμε την πολύωρη συζήτηση με τοξικά άτομα
•Μαθαίνουμε να απομονωνόμαστε και να χρησιμοποιούμε τεχνικές χαλάρωσης
•Βάζουμε αυστηρά όρια μόλις βλέπουμε ότι δεν αντέχουμε
Συμπέρασμα: Η συμπόνια για τον άλλο είναι σημαντική αρετή, αρκεί να παίρνουμε προφυλάξεις…
Αριστέα Δερβένη
Σύμβουλος επικοινωνίας