Υπάρχουν άραγε άνθρωποι που δεν κάνουν όνειρα; Το να ονειροπολεί κανείς όντας ξύπνιος, είναι μια τάση έμφυτη στον άνθρωπο. Όπως και το να κάνει σχέδια. Υπάρχουν άνθρωποι, όμως, που έχουν την τάση αυτή πιο έντονα από ό,τι άλλοι, κάτι που οφείλεται στην ιδιοσυγκρασία τους, στον τρόπο που μεγάλωσαν και στις εμπειρίες της μέχρι τώρα ζωής τους.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και εκείνοι που είναι πιο συγκρατημένοι στο να ονειρευτούν και να σχεδιάσουν πράγματα, με τη «δικαιολογία» του τι θα γίνει αν δεν πραγματοποιηθούν και οι ίδιοι απογοητευτούν. Και σίγουρα αυτό έχει μια βάση. Στις μέρες μας, με την οικονομική κρίση να φέρνει στην επιφάνεια πολλά προβλήματα, ένα από τα πράγματα που επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό είναι και η τάση του ανθρώπου να ονειρεύεται. Η απογοήτευση και η έλλειψη ελπίδας κυριαρχούν και δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για ονειροπολήσεις.
Και εδώ όμως έγκειται μια προσωπική επιλογή: Είναι δική μας επιλογή αν θα αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να ονειρεύεται, αν θα ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή και θα την αφήσουμε να μας καθοδηγήσει ή αν απαγορεύσουμε στον εαυτό μας και αυτό το προνόμιο, «προστατεύοντάς» τον από τον κίνδυνο να απογοητευτεί.
Όμως τα όνειρα είναι η κινητήριος δύναμη του ανθρώπου για πρόοδο και εξέλιξη. Κάθε μεγάλη ιδέα, πριν γίνει πράξη και πραγματικότητα, έχει υπάρξει ένα όνειρο στο μυαλό κάθε ανθρώπου. Φυσικά και υπάρχει ο κίνδυνος να απογοητευτεί κανείς αν τα όνειρα και τα σχέδιά του δεν πραγματοποιηθούν. Και η απογοήτευση μέσα στη ζωή είναι. Και χρειάζεται να τη διαχειριστούμε. Εξασκώντας και τρεις μεγάλες αρετές μέσα μας: την υπομονή, την επιμονή και την ευελιξία, έχουμε ήδη κάποιους συμμάχους στο να μεγιστοποιήσουμε τα όνειρά μας και να ελαχιστοποιήσουμε το συναίσθημα της απογοήτευσης.
Υπομονή γιατί μπορεί οι συνθήκες να μην είναι κατάλληλες για την πραγματοποίηση του ονείρου μας τώρα, όμως όσο αυτό υπάρχει μέσα μας, κρατάει ζωντανή την επιθυμία και μας παρακινεί να κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να το πραγματοποιήσουμε με την πρώτη ευκαιρία και γιατί όχι να δημιουργήσουμε εμείς, με αργά και σταθερά βήματα, τις συνθήκες που θα το βοηθήσουν να πραγματοποιηθεί.
Αν αποκηρύξω τα όνειρά μου πώς περιμένω να πραγματοποιηθούν μια μέρα; Το να ονειρεύεται κανείς, τον κάνει τη στιγμή εκείνη ευτυχισμένο και είναι διπλή η ευτυχία αν τελικά γίνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Επιμονή γιατί τα όνειρα δεν θέλουν εγκατάλειψη με την πρώτη αναποδιά. Τα όνειρα είναι πάντα εκεί, μέσα στο μυαλό μας, αν τα αφήσουμε, και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή. Επιμονή λοιπόν για να μην τα εγκαταλείψω.
Η ευελιξία χρειάζεται ώστε να μπορώ να προσαρμόζω τα σχέδιά μου και τα όνειρά μου ανά πάσα στιγμή, ανάλογα και με τις εξωτερικές συνθήκες, τις οποίες δεν μπορώ πάντα να προβλέψω και να επηρεάσω.
Με όλα τα παραπάνω υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτή η απογοήτευση που τόσο φοβάμαι να μην έρθει ποτέ, αφού με υπομονή, επιμονή και ευελιξία το όνειρό μου μια μέρα θα πραγματοποιηθεί.
Για παράδειγμα ονειρεύομαι να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι, αλλά οι συνθήκες της ζωής μου τώρα δεν μου το επιτρέπουν, σε καμία περίπτωση, και το όνειρο αυτό μοιάζει όλο και πιο μακρινό. Πολλοί από εμάς θα το εγκαταλείψουν απλά και μόνο επειδή τώρα δεν μπορούν να το πετύχουν.
Με τις παραπάνω αρετές όμως κάποιοι άλλοι θα βάλουν κάτω τα δεδομένα και τις ενέργειες ή τα βήματα που χρειάζονται μέχρι να φτάσουν στον στόχο τους. Θα αρχίσουν να ψάχνουν πόσα χρήματα χρειάζονται για να πραγματοποιήσουν ένα τέτοιο ταξίδι, πώς μπορούν να τα αποταμιεύσουν, σε πόσο καιρό, τι άλλο χρειάζονται. Με λίγα λόγια θα μπουν σε δράση.
Το μόνο που καταφέρνει κανείς με το να καταπιέζει τα όνειρά του είναι να είναι δυστυχισμένος και να βάζει τη ζωή του στον «αυτόματο πιλότο». Όπως αναφέραμε και παραπάνω είναι θέμα προσωπικής επιλογής: Ή δεν θα ονειρεύομαι προφυλάσσοντας τον εαυτό μου από την απογοήτευση ή θα αφήνω τα όνειρά μου να αναπτύσσονται, κάνοντάς με χαρούμενο και παρακινημένο, με υπομονή, επιμονή και ευελιξία, μια μέρα να τα κάνω πραγματικότητα.
Με την πρώτη ματαίωση και απογοήτευση και πάλι η επιλογή είναι δική μου, να προσαρμόσω τις κινήσεις μου ώστε να φτάνω όλο και πιο κοντά στον στόχο μου.
Εν τέλει, τα όνειρα είναι η κινητήριος δύναμη της ζωής. Πώς θα κάνω κάτι πραγματικότητα αν πρώτα δεν το ονειρευτώ;
Ονειρευτείτε ελεύθερα λοιπόν!!!
“I am not what happens to me, I am what I choose to become”, Carl Jung
Θεοδώρα Αναστασίου
Ψυχολόγος
