Της Μανίνας Ζουμπουλάκη
Όλα ξεκινάνε με ένα έγκλημα, σχεδόν στυγερό. Μπλέκεται πολύς κόσμος –μια λαϊκή τραγουδίστρια, μια γραμματέας σε υπουργείο, μια δημόσια υπάλληλος-πρώην-και-νυν ιδεολόγος, η σύζυγος του υπουργού, η κόρη του, ο γιος του, μια απελπισμένη άνεργη μοδίστρα, και μια καφετζού, στο άσχετο. Όλοι ψάχνουν για ένα νόημα στη ζωή τους και όλοι κρύβουν λόγια.
Οι ήρωες τουΦερμουάρ κρύβουν πολλά, από στοιχεία εγκλήματος μέχρι πολύτιμες πληροφορίες που θα άλλαζαν την ροή της ιστορίας, ίσως και της Ιστορίας, αν έβγαιναν στο φως. Μιλάνε για τη ζωή τους και για τον φόνο, για το Δημόσιο, για το Κόμμα και για το θύμα αλλά όταν έρχεται η στιγμή των αποκαλύψεων, βάζουν φερμουάρ.
Το Φερμουάρ είναι ένα γρήγορο, έξυπνο, σχεδόν ρεαλιστικό μυθιστόρημα, που εκτυλίσσεται στην σημερινή όχι-και-τόσο ρεαλιστική Ελλάδα. Σε ένα υπουργείο, με δημόσιους υπαλλήλους, με ιδεολογίες και άνευ. Με καθημερινούς ήρωες, με διαφθορά, διαπλοκή, ρουσφέτια, έρωτες του ποδαριού, μίζες και λεφτά που φεύγουν έξω από τη χώρα χωρίς να τα πάρει πρέφα κανείς.
Κάπου μέσα σ’ όλα αυτά υπάρχουν αισθήματα, που δυστυχώς βρίσκονται πολύ κοντά στην αλήθεια… και την αλήθεια την αποφεύγουν οι ήρωες όσο μπορούν. Δεν μιλάνε, επειδή πιστεύουν στο βάθος ότι έκαναν το σωστό –ότι έκρυψαν όλα όσα έπρεπε τελικά να κρύψουν.
Θα γελάσετε διαβάζοντας το Φερμουάρ, του τύπου «γελάμε με το χάλι μας»… και θα νοιώσετε ανακούφιση στο τέλος που τα πράγματα έγιναν όπως έγιναν. Δεν θα μπορούσαν να είχαν γίνει αλλιώς…. Η ερώτηση «ή θα μπορούσαν;» σηκώνει πολλές απαντήσεις, αλλά οι ήρωες συνεχίζουν να κρύβουν λόγια.
Εκδόσεις Παπαδόπουλος