Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, στην Κυψέλη του Select, της Quinta και του Paesano. Η αγάπη της για τα βιβλία άρχισε στα εννέα της χρόνια, όταν εξερευνούσε τον μαγικό κόσμο της βιβλιοθήκης του πατέρα της. Όταν αυτός την ανακάλυψε, την πήρε από το χέρι και την ταξίδεψε στον απέραντο κόσμο της λογοτεχνίας.
Φοίτησε στο Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων και στη συνέχεια σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα διήγηματά της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες, κάποια από αυτά έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ασχολείται, επίσης, με μεταφράσεις από τη γαλλική και αγγλική γλώσσα, την επιμέλεια/διόρθωση κειμένων, την οργάνωση λογοτεχνικών και νομικών αρχείων. Το «ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΕ ΒΑΘΥ ΓΑΛΑΖΙΟ» είναι η πρώτη της συλλογή διηγημάτων και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ».
Αγαπάτε πολύ τα βιβλία. Ποια ήταν τα πρώτα σας αναγνώσματα;
Ο αγαπημένος μου πατέρας μού κληροδότησε την αγάπη για τα βιβλία και τη λογοτεχνία. Στο σπίτι μας υπήρχε πάντα μία πλούσια, σπουδαία και πολύτιμη βιβλιοθήκη. Μικρή ονειρευόμουν ταξίδια με τον Φιλέα Φογκ και τον Πασπαρτού∙ ξεκαρδιζόμουν με τις σκανταλιές του Πινόκιο∙ δάκρυζα με τον Όλιβερ Τουίστ. Τα αναγνώσματα που άφησαν το αποτύπωμά τους όμως, δεν ήταν τόσο τα πρώτα όσο τα εφηβικά. «Το λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη, «Ο κήπος του προφήτη» του Kahlil Gibran, «Ο μικρός πρίγκιπας» του Antoine de Saint-Exupéry. Τα βιβλία αυτά και πολλά άλλα, βέβαια, βρήκαν ανοιχτή τη χαραμάδα της εφηβικής ψυχής, που ήταν έτοιμη να πετάξει στον κόσμο. Βρήκαν το έδαφος και φύτεψαν τον σπόρο της αμφιβολίας και της αμφισβήτησης, της αγάπης για τον άνθρωπο και του ονείρου για έναν κόσμο πιο όμορφο.
Ποιοι είναι οι λογοτεχνικοί σας ήρωες;
Θα έλεγα ότι οι ήρωές μου δεν είναι και τόσο «λογοτεχνικοί». Είναι οι καθημερινές μοναχικές φιγούρες του μελαγχολικού τοπίου που ζούμε. Οι απλοί άνθρωποι που αρνούνται να ζήσουν σαν μαριονέτες, επαναστατούν στην τυπολατρία που τρώει σαν το σαράκι την ουσία της ζωής, αυτοί που αρνούνται να ζουν μέσα από μια ψυχρή διεκπεραίωση των εικοσιτετραώρων τους. Κάποιοι τα καταφέρνουν και τους θαυμάζω γι’ αυτό. Υπάρχουν όμως και οι πιο αδύναμοι, αυτοί που δεν τα καταφέρνουν και, που γι’ αυτό, ζητούν ένα βλέμμα κατανόησης.
Έχετε πει ότι ο Αντώνης Σαμαράκης σας επηρέασε πολύ. Τι ήταν αυτό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό;
Γνώρισα τον Αντώνη Σαμαράκη όταν ήμουν 17 ετών, μαθήτρια στο λύκειο και είχα την τύχη να με τιμήσει με τη φιλία και την εμπιστοσύνη του. Δεν ήταν μόνο ο καταξιωμένος συγγραφέας που όλοι γνωρίζουμε. Ήταν ένας σπουδαίος, μοναδικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος, τον οποίο όσο καλά και να γνώρισα, δεν μπόρεσα ποτέ να απομυθοποιήσω, γιατί πάντα αποδεικνυόταν ανώτερος από τον μύθο του. Ήταν ένας άγγελος που σκόρπιζε το φως του –αυτό της καλοσύνης και της αγάπης– σε όλον τον κόσμο. Ήταν ένας σοφός Δάσκαλος που «δίδασκε», με τη δική του φωνή, τη ζωή τη διαφορετική, έτσι όπως αξίζει σε όλους τους ανθρώπους. Ήταν κι αυτός ένα παιδί, που δεν έπαψε ποτέ να παίζει κυνηγητό με τ’ όνειρό του για «ομορφιά, για κάτι άλλο επιτέλους σ’ αυτόν τον κόσμο», όπως συχνά έλεγε.
Τι σας έκανε να γράψετε το βιβλίο σας «Κόκκινο σε βαθύ γαλάζιο»;
Από μικρή έφτιαχνα συνεχώς στο μυαλό μου εικόνες και ιστορίες με αφορμή οτιδήποτε έβλεπα, άκουγα, παρατηρούσα. Όταν ένιωσα ότι είμαι έτοιμη, κατέθεσα στο χαρτί ένα κομμάτι της ψυχής μου για ό,τι με προβληματίζει και με συγκινεί, για όλα όσα δεν μπορώ να εκφράσω δυνατά. Ήταν μια ενδόμυχη ανάγκη να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους γύρω μου. Η συγγραφή έχει νόημα μόνο όταν γίνεται η αφορμή για να έρθουμε πιο κοντά με τους ανθρώπους. Παρέα να κουβεντιάσουμε, να συγκινηθούμε, να προβληματιστούμε και να «ξεβολευτούμε» από την καθημερινή ρουτίνα που απομυζά τη ζωή μας.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Αυτή τη στιγμή εργάζομαι πάνω στο εφηβικό ημερολόγιο του πατέρα μου. Κυπαρισσία 1941 – Αθήνα 1947. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό, αυθεντικό, γνήσιο κείμενο ενός αγοριού που στα δεκαπέντε του χρόνια έζησε τη θηριωδία μίας από τις πιο αποτρόπαιες στιγμές της ανθρωπότητας.
Ποιο είναι το motto σας;
«…Έχω αναπτυχθεί σε συνάρτηση με την αγάπη. Αυτό είναι το ζώδιό μου. Δηλαδή, το μεγάλο και βασικό και βαθύτερο πρόβλημα μέσα μου, είναι το πρόβλημα της αγάπης. Η στάση μου απέναντι στη ζωή, είναι μία στάση αγάπης…». Γράμμα στη Λου, Γιώργος Σεφέρης.
Τι σας κινητοποιεί δημιουργικά όλα αυτά τα χρόνια;
Η δημιουργία είναι δύναμη και χαρά∙ και η χαρά είναι η τροφή της καρδιάς. Όταν υπάρχει αυτή η εσωτερική ανάγκη, η δημιουργία αντλείται από τις πιο απίθανες πηγές, αρκεί να έχεις την περιέργεια να τις ανακαλύψεις. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι σπάνιο, εξεζητημένο ή βαρύγδουπο.
Τι θαυμάζετε περισσότερο στους ανθρώπους;
Την ανθρώπινη πλευρά τους, την αδύναμη και τη δυνατή συγχρόνως. Την αλήθεια, την ευγένεια και την ακεραιότητά τους. Τον αγώνα τους μέσα από τον πόνο και τη λύπη. Την ενσυναίσθηση και την κατανόηση.
Τι θεωρείτε ότι φέρνει ισορροπία στον άνθρωπο;
Δύσκολο παιχνίδι η ισορροπία όταν είμαστε υποχρεωμένοι να ακροβατούμε σε τεντωμένο σκοινί.
Τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο;
Να βρούμε την ομορφιά και την ευαισθησία που κρύβουμε μέσα μας. Και να τη δείξουμε στους ανθρώπους γύρω μας. Και να τη μοιραστούμε μέχρι να ταξιδέψει παντού! Όσο έχουμε ο ένας τον άλλον, ελπίζουμε ότι μπορούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι.
Τι φοβάστε περισσότερο;
Την παραίτηση και την αδιαφορία.
Τι είναι χαρούμενη ζωή για εσάς;
Να είμαι κοντά με τους αγαπημένους μου. Αυτό είναι για μένα μια μικρή ευτυχία. Γι’ αυτό και κάθε πρωί που ξυπνάω και κάθε βράδυ προτού κοιμηθώ λέω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» μέσα από την καρδιά μου.
Έχεις μια γεμάτη ζωή όταν…
Όταν αντλείς δύναμη και χαρά από τη δημιουργία και την προσφορά. Όταν μπορείς να μοιράζεσαι τη χαρά σου. Όταν κάποιος σου κρατάει το χέρι. Όταν ο έρωτας σε αγκαλιάζει με τα φτερά του και σε απογειώνει
Πόση σημασία έχουν τα υλικά αγαθά για μια ευτυχισμένη ζωή;
Αν τα υλικά αγαθά έρχονται να αντικαταστήσουν τις ανθρώπινες σχέσεις ή και να τις διαβρώσουν, αν με αυτά επιδιώκουμε να γεμίσουμε τα κενά και τις αδυναμίες μας, τότε το συναίσθημα κάνει βουτιά, αφού τίποτα δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει και να μας δώσει ευχαρίστηση.
Καλοσύνη για εσάς είναι…
Θρησκεία μου είναι η ανθρώπινη καλοσύνη.