Υπερένταση; Νεύρα; Δεν μπορείτε να έχετε πρόσβαση στο internet; Ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι ένα νέο σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας,
που θα πρέπει να αναγνωριστεί επίσημα ως κλινική διαταραχή, σύμφωνα με εγκεκριμένους ψυχιάτρους. Τα παιχνίδια, η διαδικτυακή πορνογραφία, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και τα μηνύματα, έχουν αναγνωριστεί ως αιτίες ψυχαναγκαστικής διαταραχής από τον καθηγητή Jerald Block, αρθρογράφο του American Journal of Psychiatry. Ο Block υποστηρίζει ότι η διαταραχή από τα παραπάνω αίτια είναι στις μέρες μας πολύ κοινή και ότι αξίζει να συμπεριληφθεί στο DSM (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών). Υποστηρίζει ότι η διαταραχή αυτή έχει τέσσερα βασικά στοιχεία:
- Την υπερβολική χρήση, η οποία συχνά συνδέεται με την απώλεια της αίσθησης του χρόνου ή την παραμέληση των βασικών αναγκών.
- Τη στέρηση, συμπεριλαμβανομένων συναισθημάτων θυμού, έντασης ή ακόμα και κατάθλιψης, όταν ο υπολογιστής δεν είναι προσβάσιμος.
- Την ανάγκη για όλο και καλύτερο υπολογιστή, περισσότερο λογισμικό ή περισσότερες ώρες χρήσης.
- Αρνητικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων των συζητήσεων χωρίς νόημα, ψέματα, λίγα επιτεύγματα, κοινωνική απομόνωση και κούραση.
Τα αποτελέσματα μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Κορέα, η οποία έχει το μεγαλύτερο ποσοστό χρήσης ίντερνετ στον κόσμο, έδειξαν ότι δέκα (10) άνθρωποι πέθαναν από θρόμβους στο αίμα επειδή κάθονταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ίντερνετ-καφέ και άλλοι αυτοκτόνησαν εξαιτίας παιχνιδιών στο διαδίκτυο. Η χώρα τώρα θεωρεί τον εθισμό στο διαδίκτυο ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι 210.000 παιδιά στη Νότια Κορέα είναι εξαρτημένα και χρειάζονται θεραπεία, από τα οποία το 80% είναι πιθανό να χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή που επιδρά στον εγκέφαλο και σχεδόν το ¼ ίσως χρειαστεί να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Κάθε μαθητής ξοδεύει στα διαδικτυακά παιχνίδια κατά μέσο όρο 23 ώρες την εβδομάδα.
Ο Block, σημειώνει ότι ακόμα 1,2 εκατομμύριο μαθητές είναι πιθανόν να βρίσκονται σε κίνδυνο εθισμού και χρειάζονται βασική συμβουλευτική αγωγή. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των εθισμένων στο ίντερνετ, οι οποίοι παράτησαν το σχολείο ή παραιτήθηκαν από τη δουλειά τους για να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στον υπολογιστή. Στην Κίνα καταγράφηκε ότι το 13,7% των εφήβων, περίπου 10 εκατομμύρια, θα μπορούσαν να θεωρηθούν εθισμένοι.
Ο Bold, ψυχίατρος στο ΤheOregonHealth & ScienceUniversityστο Portland, γράφει ότι η έκταση της διαταραχής είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί στην Αμερική, επειδή οι άνθρωποι συνηθίζουν να πλοηγούνται στο διαδίκτυο από τον χώρο του σπιτιού τους και όχι από ίντερνετ-καφέ. Αλλά ο ίδιος πιστεύει ότι υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις, καταλήγοντας ότι «Δυστυχώς, ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι ανθεκτικός στη θεραπεία, συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους και έχει υψηλό ποσοστό υποτροπής». Δεν θεωρεί ότι είναι υπεύθυνες κάποιες συγκεκριμένες ιστοσελίδες.
«Η σχέση είναι με τον υπολογιστή», υποστηρίζει. «Πρώτα, γίνεται ένα σημαντικό κομμάτι γι αυτούς. Στη δεύτερη φάση, βιώνουν συναισθήματα που θα μπορούσαν να βιώσουν στον πραγματικό κόσμο, μέσω του υπολογιστή, με εργαλείο οποιονδήποτε μηχανισμό: ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, παιχνίδια, πορνό. Τρίτον, η χρήση του υπολογιστή καταλαμβάνει ένα τεράστιο μέρος του χρόνου της ζωής τους. Στην συνέχεια, αν προσπαθήσει κάποιος να κόψει το καλώδιο του υπολογιστή με έναν πολύ απότομο τρόπο, νιώθουν ότι έχουν χάσει ουσιαστικά τους καλύτερούς τους φίλους. Αυτό μπορεί να λάβει τη μορφή της κατάθλιψης ή της οργής».
Ο Harry Husted, ένας εργένης 51 χρονών από τη Νέα Υόρκη, ξόδευε 16 ώρες την ημέρα στο διαδίκτυο. Ο ίδιος επιμένει ότι δεν είναι εθισμένος, αλλά παραδέχεται ότι κάποτε ήταν. «Συνήθιζα να δουλεύω σε υπολογιστές για 8 ώρες και στη συνέχεια πήγαινα σπίτι και συνδεόμουν στο διαδίκτυο για άλλες 7 ώρες. Ήθελα να μείνω μέχρι τις 2 ή 3 το πρωί μέχρι που νύσταζα τόσο πολύ που έπρεπε να πάω για ύπνο. Δεν μπορούσα να βγω έξω για τα ψώνια και δεν μπορούσα να ξοδέψω χρόνο σε φίλους, τηλεόραση, τίποτα. Μετά από λίγο συνειδητοποίησα τι συνέβαινε και έκανα κάτι για να το αντιμετωπίσω. Τώρα χρησιμοποιώ το MySpaceμόνο για να διαφημίσω την επιχείρησή μου».
Έχουν δημιουργηθεί σε όλον τον κόσμο κλινικές για την απεξάρτηση από το διαδίκτυο, σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν τους ανθρώπους από την ανάγκη τους για προσήλωση στο ίντερνετ. Πολλοί άνθρωποι έχουν απευθυνθεί, χωρίς υπερβολή, σε ομαδικές διαδικτυακές συζητήσεις, με ονόματα όπως, «Ανώνυμοι Εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο».
Ο Rodert Freedman, εκδότης του AmericanJournalofPsychiatry, υποστηρίζει ότι οι εκφάνσεις του εθισμού μπορεί να είναι διαφορετικές. «Στην Κορέα φαίνεται να είναι κυρίως ιστοσελίδες τυχερών παιχνιδιών. Στην Αμερική φαίνεται να είναι το Facebook. Μπορεί να είναι πορνό, παιχνίδια, τζόγος, κουτσομπολιό με φίλους. Όλα αυτά υπήρχαν και παλαιότερα, απλώς τώρα η πρόσβαση είναι πολύ πιο εύκολη».
Για να νικήσει κανείς τον εθισμό, συμβουλεύει: «Μια ομάδα αυτοβοήθειας μπορεί να είναι το μέρος για να ξεκινήσει κανείς. Ίσως να αντικαταστήσει μια διαδικτυακή ομάδα με μια πραγματική».
Πηγή: The Guardian
Τιμόκλεια – Φωτεινή Παναγοπούλου
Ψυχολόγος/Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια MSC Addiction Studies
Kings College London
