της Αμαλίας Λούβαρη
Ένα από τα πρωταρχικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ανθρώπινου είδους –αποδεδειγμένα καθ’ όλη τη διάρκεια της εξέλιξής του– είναι η ικανότητά του να επιβιώνει και να προσαρμόζεται σε πλήθος καταστάσεων που κρύβουν κίνδυνο και απειλή για την ύπαρξή του. Η δύναμη του ανθρώπινου είδους έγκειται ακριβώς σε αυτό: στην ικανότητά του να κυριαρχεί πάνω στα φυσικά στοιχεία και να επινοεί τρόπους ώστε να επιβάλλεται στο περιβάλλον του και να αντεπεξέρχεται σε κάθε δυσκολία, με στόχο την επιβίωση.
Στο πέρασμα των χρόνων, φαίνεται πως ο σύγχρονος άνθρωπος έχασε αυτήν την ικανότητα, που διέκρινε τον πρωτόγονο. Σήμερα, μετά από μια αποτυχία πολλοί από εμάς λυγίζουμε, πέφτουμε και συναντάμε μεγάλη δυσκολία στο να καταφέρουμε να ξανασηκωθούμε. Αυτό βέβαια ποικίλλει και συμβαδίζει με τον χαρακτήρα του ανθρώπου: κάποιοι δηλαδή σηκώνονται πιο εύκολα, άλλοι πιο δύσκολα, όμως υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες κάποιοι δεν ξανασηκώνονται.
Είμαστε όλοι εκ φύσεως ευέλικτοι
Μπορεί το στοιχείο αυτό της προσαρμοστικότητας σε πολλούς ανθρώπους να υπάρχει εκ γενετής, αλλά κατά κανόνα είναι επίκτητο, είναι κάτι που μαθαίνεται και καλλιεργείται, απαιτεί ενδοσκόπηση και προσεκτική παρατήρηση του εαυτού μας και των περιστάσεων, θετική στάση και γενναία προσπάθεια για υπέρβαση.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όλοι μας, ανεξαιρέτως, μπορούμε να γίνουμε πιο ανθεκτικοί, είναι κάτι που μπορούμε να μάθουμε, και ίσως το μόνο που χρειάζεται είναι να το ξαναθυμηθούμε, να ανακτήσουμε δηλαδή την ικανότητά μας να επιβιώνουμε. Να θυμηθούμε ξανά την πρωτόγονη μαχητική φύση μας, το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, που το χάσαμε μέσα στις ανέσεις και τις ευκολίες του πολιτισμού, ο οποίος μας «αφόπλισε», στερώντας μας την ευκαιρία να παλεύουμε και τη χαρά να βγαίνουμε νικητές ή ηττημένοι, να τα βάζουμε με ό,τι μας απειλεί και να αντιμετωπίζουμε δυναμικά όλες τις καταστάσεις.
Μπορούμε όλοι μας να σηκωνόμαστε μετά τις αποτυχίες, να εξερευνούμε τους εαυτούς μας, να ανακαλύπτουμε τα ταλέντα μας και να γινόμαστε καλύτεροι, να πιστεύουμε στον εαυτό μας, να αναπτύσσουμε σκέψη θετική και ωφέλιμη, να βρίσκουμε λύσεις, να «το βλέπουμε αλλιώς», να διακρίνουμε την ευκαιρία σε κάθε δυσκολία. Μια ευκαιρία για βελτίωση, γνώση του εαυτού μας, ενδυνάμωση του χαρακτήρα μας.
«Κουφοί» στην απόρριψη
Είναι επίσης ουσιαστικό για την αυτοσυντήρηση και την ταχύτερη «ανάδυσή» μας από τον «ωκεανό» των αντιξοοτήτων της ζωής να προσπαθήσουμε να είμαστε «κουφοί» στην απόρριψη και επιπλέον να αναζητήσουμε κάποιον που να πιστέψει αληθινά σε εμάς, κάποιον που να μας υποστηρίξει, να μας ενθαρρύνει και να μας συμπαρασταθεί στην προσπάθειά μας να αναγεννηθούμε και να βγάλουμε στο φως την κρυμμένη μας δύναμη.
Πάνω από όλα όμως, είναι κρίσιμο να μη σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε, γιατί αυτό ακριβώς είναι που μας κρατά στη ζωή και μας δίνει το κουράγιο να συνεχίζουμε να ελπίζουμε, να αγωνιζόμαστε και να «ανασταινόμαστε» μετά από κάθε μικρό μας «θάνατο»…
Πηγή: TEDx Talks: «Χτίζοντας την ελαστικότητά μας», Κρύστα Τζελέπη, TEDx Youth@Academy>
