Προχθές, Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού 2020, ανέτρεξα στην περσινή μου ανάρτηση. Ήταν εξαιρετικά δύσκολες οι ημέρες που διένυε ο ελληνικός τουρισμός,
καθώς είχε καταρρεύσει ο κολοσσός Thomas Cook και μετράγαμε απώλειες τουριστών και εσόδων. Φέτος, δεν ξέρω αλήθεια πώς να χαρακτηρίσω τις μέρες που περνά η μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα της χώρας, τσακισμένη από την πανδημία.
Οφείλω όμως να συγχαρώ τους Έλληνες ξενοδόχους και τους ανθρώπους που δούλεψαν και δουλεύουν στα ξενοδοχεία και τα άλλα καταλύματα, για πολλούς σοβαρούς και ουσιαστικούς λόγους. «Δεν άνοιξε μύτη» αγαπητοί μου φίλοι. Ο επαγγελματισμός και η ανθρωπιά όλων αυτών των ανθρώπων, έβγαλε τη χώρα μας ασπροπρόσωπη. Το φετινό καλοκαίρι μας επισκέφτηκαν 2-3 εκατομμύρια τολμηροί ξένοι τουρίστες, τους οποίους πρέπει να ευγνωμονούμε.
Όσοι ήρθαν φέρνοντας μαζί τους τη νόσο, πέρασαν 2 εβδομάδες στα ξενοδοχεία COVID. Οι υπόλοιποι, παρά τα περιοριστικά μέτρα σε πολλές δημοφιλείς περιοχές, δεν έβγαλαν κιχ. Ξέρω πολλούς ξενοδόχους και εργαζομένους, που έμειναν προληπτικά σπίτι τους μέρες επειδή είχαν περιστατικά κρουσμάτων στα ξενοδοχεία τους, όμως οι ίδιοι δεν αρρώστησαν. Γιατί πρόσεχαν. Γιατί είχαν εκπαιδευτεί για να προσέχουν. Και αυτό δεν έγινε μόνο μια φορά. Η αγωνία τους τεράστια. Η έννοια τους ακόμα μεγαλύτερη. Μαζί με την τρομερή ανασφάλεια, την οικονομική, για το μέλλον. Τώρα γιατί ο κάθε ειδικός του Facebook τους κατηγορούσε ότι θα καταστρέψουν τη χώρα, δεν θα το καταλάβω ποτέ.
Η σεζόν τελειώνει σιγά σιγά, όμως υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία που θα μείνουν ανοιχτά για να φιλοξενήσουν εκείνους τους ελάχιστους επισκέπτες τους, τους λεγόμενους repeaters, που έρχονται και ξανάρχονται συνήθως τέτοια εποχή. Πολλά ξενοδοχεία μένουν ακόμη ανοικτά για να στηρίξουν το προσωπικό τους, όσο μπορούν. Μπράβο σε όλους.
Τσάμπα, λοιπόν, περίμεναν κάποιοι τον τουρισμό στη γωνία, για να του ρίξουν όλες τις ευθύνες. Οι ξενοδόχοι δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα, με υπομονή και πειθαρχία τις καθημερινές σχεδόν αλλαγές, στο ποιος μπαίνει στη χώρα, ποια αγορά κλείνει, ποιοι μείνουν καραντίνα, κ.λπ. Έβλεπαν τις κρατήσεις τους να ακυρώνονται μέσα σε μια νύχτα και να τους ζητούν πίσω χρήματα και προκαταβολές. Κάποιοι δεν άνοιξαν καθόλου, γενναία απόφαση χωρίς επιλογή όμως τις περισσότερες φορές.
Η Ελλάδα θα εισπράξει πίσω την επιτυχία αυτής της παράξενης σεζόν και αυτό το οφείλουμε σε κάποιους. Τους συγχαίρω ξανά!
Η ετήσια ευχή μου αυτή τη μέρα (τα τελευταία 20 χρόνια), ίσως κάποιοι θυμάστε, είναι να φτιαχτεί ο ΒΟΑΚ στο νησί μου την Κρήτη. Ο δρόμος – ντροπή που συνδέει όλο το νησί. Για φέτος έχω άλλη μια (2-3): Να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης, να επιβιώσουμε, να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και να ταξιδέψουμε όπου ποθεί η ψυχή μας!! Έως τότε, κάντο σαν τον Έλληνα ξενοδόχο: Πρόσεχε.
(Φωτο του αγαπημένου μου George Gavalas photography από το νότο του Ρεθύμνου, παραλία Πρέβελη)
