Παρόλη την παράδοση που έχουμε ως χώρα στην παραγωγή γλυκών κρασιών, ο Έλληνας καταναλωτής δεν είναι τόσο εξοικειωμένος
με την απόλαυσή τους. Πολλοί πιστεύουν ότι η γλυκύτητα οφείλεται σε προσθήκη ζάχαρης στο κρασί, όμως πρέπει να τονίσουμε ότι γλυκύτητα των κρασιών αυτού του στυλ, οφείλεται στα φυσικά σάκχαρα που έχει το σταφύλι και στον τρόπο οινοποίησης.
Για την ακρίβεια, τα κρασιά αυτά προέρχονται από σταφύλια που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα είτε λόγω υπερωρίμασής τους πάνω στο αμπέλι, είτε γιατί λιάζονται στον ήλιο. Σε αυτά, η διαδικασία της ζύμωσης σταματάει φυσικά χωρίς την προσθήκη αλκοόλης, δίνοντας τον επιθυμητό αλκοολικό βαθμό και αφήνοντας ποσότητα σακχάρων. Έτσι παράγονται τα περισσότερα Vinsanto, μετά από λιάσιμο στον ήλιο. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε και τον θαυματουργό μύκητα που ονομάζεται βοτρύτης, ο οποίος προσβάλει τα σταφύλια κάτω από κατάλληλες συνθήκες, δίνοντας κρασιά με αρωματική και γευστική πολυπλοκότητα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα γλυκά κρασιά Sauternes.
Όταν αναφερόμαστε στην απόλαυση ενός κρασιού δεν υπάρχουν κανόνες. Ο καθένας είναι ελεύθερος να σερβίρει στο ποτήρι του το κρασί που του αρέσει και να το συνδυάσει με ό,τι τραβάει η όρεξη του. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες κατευθύνσεις που θα μεγιστοποιήσουν την απόλαυση. Οι συμβουλές και οι προτάσεις που ακολουθούν, έχουν προκύψει έπειτα από αμέτρητες γευστικές αναζητήσεις και πειραματισμούς, και έχουν έναν και μόνο στόχο: να σας ανοίξουν την όρεξη και να διευρύνετε το πεδίο της ευχαρίστησης και της απόλαυσης μέσα από ιδιαίτερους και ιντριγκαδόρικους συνδυασμούς, που πολλοί δεν έχετε φανταστεί ή δεν τολμάτε να δοκιμάσετε.
Ας ξεκινήσουμε με μια πιατέλα που περιέχει έντονα μαλακά τυριά όπως μπλε τυριά, καμαμπέρτ, rambol και κάποιο πατέ ή φουά γκρά. Δεν υπάρχει δίλημμα. Ένα γλυκό παλαιωμένο κρασί από τη Σάμο, όπως το «Samos Nectar», θα ταιριάξει με την αλμύρα και την ένταση του πιάτου και θα σας οδηγήσει σε αρωματικά μονοπάτια με γλυκό τέλος. Όσο περίεργο και αταίριαστο και εάν σας φαίνεται, τολμήστε το και δεν θα χάσετε.
Ένας γενικός κανόνας από τον οποίο προκύπτουν κλασικοί συνδυασμοί, είναι ότι τα λευκά επιδόρπια με βανίλια, λευκή σοκολάτα και φρούτα, ταιριάζουν με γλυκά κρασιά που είναι ανοιχτόχρωμα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του συνδυασμού είναι μια τούρτα νουγκατίνα με το «Μοσχάτο Λήμνου», Κτήμα Χατζηγεωργίου.
Οι λάτρεις της σοκολάτας που θέλουν να απολαύσουν μια black forest, ένα προφιτερόλ ή μια πάστα σοκολατίνα, θα αναζητήσουν το ταίρι τους ανάμεσα στα Vinsanto της Σαντορίνης, όπως το υπέροχα κομψό και ισορροπημένο «Vinsanto 4 ετών» από το Κτήμα Αργυρού.
Γλυκά που έχουν μαύρη σοκολάτα με έντονη την πικρόγλυκια γεύση και περιέχουν ξηρούς καρπούς, θέλουν μια Μαυροδάφνη! Σας προτείνουμε την γοητευτική και εκφραστική «Μαυροδάφνη Πατρών Reserve» του Παρπαρούση.
Τα γλυκά που ανήκουν στην κατηγορία της τάρτας, ή είναι σιροπιαστά όπως μια ποικιλία από μπαγλαβαδάκια και κανταϊφάκια, θα απογειωθούν δίπλα σε ένα ποτήρι «Ιουλιάτικο Μπουτάρη». Το κρασί αυτό θα ταίριαζε εξίσου καλά και με πιάτα με μαλακά τυριά, όπως το ανθότυρο με μέλι.
Και μην ξεχνάτε: απολαύστε ένα ποτήρι γλυκό κρασί σερβιρισμένο στους 6-8 ⁰C, στο τέλος από ένα γεύμα με τυριά, φρούτα ή γλυκά.
Βάσω Κουτσοβούλου
www.athinorama.gr