Tο πουλί σύμβολο του αρχιπελάγους. Ο Αιγαιόγλαρος διαφέρει από τους άλλους γλάρους, επειδή συνδέεται περισσότερο με τον παράκτιο χώρο και αποφεύγει την ενδοχώρα.
Πετά αργά, ανάμεσα στα κύματα και πιάνει μικρά αφρόψαρα. Συχνά πλησιάζει στα ψαροκάικα για να τραφεί με τα ψάρια που πετιούνται.
Στην Ελλάδα, περίπου 500 ζευγάρια φωλιάζουν σε ακατοίκητες νησίδες, μακριά από τους ανθρώπους. Γεννά δύο με τρία καμουφλαρισμένα αυγά (καφετιά με μαύρα στίγματα) στα τέλη Απριλίου. Τα μικρά εκκολάπτονται μετά τα μέσα Μαΐου και τα μικρά αρχίζουν να πετούν τέλη Ιουνίου.
Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του Αιγαιόγλαρου είναι η συμπεριφορά του όταν τρέφεται, καθώς πετά ανάλαφρα πάνω από νερό και γκρεμίζεται απότομα στην επιφάνεια μόλις δει κάποιο ψάρι. Στο πέταγμα είναι ελαφρύς και ευκίνητος και ξεχωρίζει από τον πιο βαρύ Ασημόγλαρο. Αν επικρατεί άπνοια αερογλιστρά ξυστά πάνω από την επιφάνεια πετώντας εξαιρετικά αργά.
Ζει μόνο στη Μεσόγειο και φωλιάζει ομαδικά σε ακατοίκητες νησίδες. Βραχώδεις νησίδες με αποικίες Αιγαιόγλαρου υπάρχουν διάσπαρτες στα Δωδεκάνησα, τις ανατολικές Κυκλάδες, τη Λήμνο, τα Κύθηρα, τη Λέσβο και τις Βόρειες Σποράδες.
Είναι απειλούμενο είδος
Ο Αιγαιόγλαρος, σύμβολο των νησίδων, απειλείται περισσότερο από κάθε άλλο θαλασσοπούλι της Ελλάδας.
Οι άνθρωποι ψαρεύουν εντατικά στα παράκτια νερά, στερώντας του τα μικρά αφρόψαρα, που είναι η αποκλειστική τροφή του. Φωλιάζει σε μέρη που εύκολα φτάνει άνθρωπος ή ζώο και επίσης φωλιάζει σε περίοδο τουριστικής αιχμής, στις αρχές καλοκαιριού. Τότε, μία και μόνο επίσκεψη ανθρώπου ή κατοικίδιου ζώου στη νησίδα της αποικίας αρκεί για να εγκαταλείψουν τις φωλιές τα ενήλικα πουλιά και να καταστραφεί όλη η αποικία. Αυτό γιατί τα ενήλικα πουλιά πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στη φωλιά, για να προστατεύουν και να σκιάζουν τα αυγά και τους νεοσσούς. Αν αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν τρομαγμένα, τα αυγά τους γίνονται εύκολη λεία για ευκαιριακούς θηρευτές όπως οι Ασημόγλαροι και οι Κουρούνες ή καταστρέφονται από τον καυτό ήλιο. Για τον μικρό πληθυσμό του Αιγαιόγλαρου μια κατεστραμμένη αποικία είναι σημαντική απώλεια.
Πώς να τον αναγνωρίσετε:
Μοιάζει με τον κοινό Ασημόγλαρο, αλλά έχει σκούρο (κόκκινο) ράμφος και πόδια (ενώ ο Ασημόγλαρος έχει κίτρινα πόδια και ράμφος). Σε αντίθεση με τον Ασημόγλαρο, που συναντάται σχεδόν παντού, ο Αιγαιόγλαρος συχνάζει αποκλειστικά στον παράκτιο χώρο και τις ερημικές ακτές. Αποφεύγει την ενδοχώρα, τους σκουπιδότοπους και το γλυκό νερό.
Επιστημονική ονομασία: Larus audouinii
Άλλα ονόματα: Κοκκινομύτης, Αντουϊνιός
Ο Αιγαιόγλαρος σε αριθμούς
Μήκος: 0,5 μέτρα
Άνοιγμα φτερών: 1,3 μέτρα
Κατανομή: Νησιά της Μεσογείου
Ελληνικός πληθυσμός: 350 – 500 ζευγάρια
Φωτ.: Θάνος Καστρίτης / Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
www.ornithologiki.gr