-«Τι έχεις»;
-«Τίποτε».
Πόση ματαίωση χωρά άραγε μέσα σε αυτήν τη μικρή λέξη; Τι πραγματικά εννοούν άντρες και γυναίκες όταν απαντούν στους οικείους τους με αυτόν τον τρόπο; Γιατί δεν λένε την αλήθεια, αλλά επιλέγουν να πουν ακόμη μία υπεκφυγή, που στέκεται επάξια δίπλα στην άλλη: «Τι κάνεις;» – «Καλά».
Πώς κατέληξε, τελικά, αυτός ο διάλογος να γίνει μιμίδιο που σκορπά γλυκόπικρα γελάκια;
Η λέξη «τίποτε» κρύβει πολλά συναισθήματα και σκέψεις. Κρύβει πόνο, φόβο, απογοήτευση και παραίτηση. Επιμένοντας λίγο παραπάνω, θα μάθουμε ότι το άτομο που απαντά «τίποτε» έχει βρεθεί στο παρελθόν να περιγράφει με σαφήνεια τι έχει, μόνο και μόνο για να ακυρωθεί συναισθηματικά από αυτόν που ρώταγε: «Μα, γιατί το λες αυτό;» – «Τα πράγματα δεν είναι έτσι» – «Ένα αστείο ήταν» – «Μήπως είσαι πολύ ευαίσθητος;» – «Άμα είναι έτσι, να μη μιλάω καθόλου», «Όχι, δεν έγινε έτσι» είναι μόνο λίγες από τις φράσεις που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν την πρόθεση του άλλου όχι να ακούσει τι έχω να πω, αλλά να ακυρώσει αυτό που λέω.
Μέσα από συνεχόμενους καυγάδες, πικρία και εντάσεις οι άνθρωποι προσπαθούν να προστατεύσουν τον εαυτό τους, οχυρώνοντάς τον πίσω από αυτήν την ασπίδα.
-«Τι έχεις»;
-«Τίποτε».
Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Συγγραφέας
