Ο βυθός της θάλασσας μοιάζει σαν καθρέφτης του ουράνιου θόλου. Και στους δύο υπάρχουν αστέρια, που φωτίζουν τον ουρανό τη νύχτα και γεμίζουν με χρώματα τα βάθη της θάλασσας τη μέρα.
Οι αστερίες χρειάζονται την προστασία μας. Τα είδη που ζουν σε ρηχά νερά εντοπίζονται συχνά από κολυμβητές και δύτες, οι οποίοι τους απομακρύνουν από το νερό είτε για να τους παρατηρήσουν είτε για να τους μετατρέψουν σε σουβενίρ, αφού πεθάνουν από αφυδάτωση. Αυτό συμβάλει στην αισθητή μείωση του αριθμού τους στις θάλασσές μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες και την εξαφάνιση ορισμένων ειδών από κάποιες περιοχές.
Ακόμα και αν μπούμε στον πειρασμό να βγάλουμε έναν αστερία από τη θάλασσα, είναι σημαντικό να τον αφήσουμε στο φυσικό του περιβάλλον. Μπορούμε με απλούς τρόπους να περιορίσουμε την επιβάρυνση, που ο καθένας μας προκαλεί, ηθελημένα ή άθελά του, στις θάλασσές μας.
Ο αστερίας είναι η κοινή ονομασία για τα ασπόνδυλα ζώα που ανήκουν στη συνομοταξία των Εχινόδερμων και σχηματίζουν την ομοταξία των Αστεροειδών (Asteroidea). Το σώμα του παρουσιάζει ακτινωτή συμμετρία. Συνήθως έχει πέντε βραχίονες ή και περισσότερους, οι οποίοι σχηματίζουν πεντάκτινη συμμετρία. Ο σκελετός του βοηθά μόνο στην προστασία του και όχι στην κίνηση, η οποία γίνεται με σύστημα ποδιών – σωλήνων.
Υπάρχουν περίπου 2.000 είδη σε όλο τον κόσμο που διαφέρουν μεταξύ τους σε μέγεθος, σχήμα και χρώμα, ενώ μπορεί να έχουν από πέντε έως και πάνω από είκοσι “πόδια”! Πολλά από αυτά τα είδη ζουν στις ελληνικές θάλασσες, συμπεριλαμβανομένων των Astropecten aurantiacus, Luidia ciliaris, Coscinasterias tenuispina, Marthasterias glacialis και Echinaster sepositus.
Η κύρια τροφή του αστερία είναι τα μύδια, τα στρείδια, οι αχιβάδες και άλλα ζώα με όστρακο. Η ικανότητά του να χωνεύει την τροφή του έξω από το σώμα του, τον κάνει να κυνηγά λεία που είναι πολύ μεγαλύτερη από το στόμα του. Έτσι, εκτός από μικρά σε μέγεθος μαλάκια, οι αστερίες τρέφονται και με αρθρόποδα ακόμα και μικρά ψάρια, ειδικά όταν είναι ετοιμοθάνατα. Αρκετά είδη μπορούν να ζήσουν για αρκετό καιρό χωρίς τροφή. Πιστεύεται ότι πιθανότατα λαμβάνουν θρεπτικά συστατικά από οργανικές ύλες που είναι διαλυμένες στο θαλασσινό νερό. Επίσης, πολλά είδη τρέφονται με οργανισμούς σε αποσύνθεση.
Τα ζώα αυτά έχουν τόσο σεξουαλική όσο και μη σεξουαλική αναπαραγωγή. Ένας αστερίας μπορεί να είναι αρσενικός ή θηλυκός. Η γονιμοποίηση γίνεται εξωτερικά, με την απελευθέρωση γαμετών στο περιβάλλον, τόσο από το θηλυκό όσο και από το αρσενικό. Τα γονιμοποιημένα έμβρυα συνθέτουν ένα μέρος του ζωοπλαγκτόν. Τα έμβρυά τους χαρακτηρίζονται αρχικά από διμερή συμμετρία, που σημαίνει ότι οι αστερίες είναι συγγενικά ζώα με τα Χορδωτά και κάποτε είχαν συγγενείς όπως τα ψάρια. Η συνέχεια της ανάπτυξης του αστερία όμως είναι διαφορετική και καταλήγει σε πεντάκτινη συμμετρία. Η μη σεξουαλική αναπαραγωγή γίνεται με την ανάπλαση.
Όλα τα είδη αστερία έχουν την ικανότητα να αναπλάθουν τα χαμένα τους μέλη (π.χ. βραχίονες) αν κοπούν. Έτσι, αν π.χ. ένας καρχαρίας αποκόψει το βραχίονα ενός αστερία, αυτός θα ξαναφυτρώσει. Ελάχιστοι μπορούν και να γεννήσουν έναν ολόκληρο αστερία από έναν βραχίονα (μη σεξουαλική αναπαραγωγή).