Η May Sarton μάς θυμίζει ότι στη «χώρα του πόνου ο καθένας μας είναι μόνος».
Συμφωνώ. Όσο κι αν μας αγαπούν οι άλλοι, όσο και αν θέλουν να σταθούν δίπλα μας, η εμπειρία του πόνου, για να μας μεταμορφώσει αλλά και για να γευτούμε τα δώρα της, χρειάζεται να περάσει συνειδητά και από το στάδιο της απομόνωσής μας.
Η απομόνωση αυτή θα μας βοηθήσει να συνδεθούμε με κομμάτια του εαυτού μας που δεν γνωρίζαμε ότι διαθέτουμε, ενώ ταυτόχρονα θα μας γεμίσει με δύναμη και μια αίσθηση απεριόριστων δυνατοτήτων.
Αρκεί να μπορούμε να διαχειριστούμε τον πόνο με ωριμότητα και να μη φοβόμαστε ότι θα καταστραφούμε από αυτόν.
Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Συγγραφέας
www.mathimatazois.com
