Ο ζαμιοκούλκας είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό εσωτερικού χώρου, που συναντάμε σε πολλά σαλόνια σπιτιών, σε ιατρεία και γραφεία.
Κατάγεται από τα τροπικά δάση της Αφρικής και εντυπωσιάζει με τα βαθυπράσινα γυαλιστερά φύλλα του, που ξεκινούν από τα ριζώματά του. Χαρακτηρίζεται από βραδύ ρυθμό ανάπτυξης και το ύψος του μπορεί να υπερβεί και το ένα μέτρο.
Ο ζαμιοκούλκας προτιμά φωτεινό χώρο μέσα στο σπίτι, προσέχουμε ωστόσο να μην τον χτυπά απευθείας ο ήλιος γιατί μπορεί να εμφανίσει εγκαύματα στο φύλλωμά του. Αντέχει και σε πιο σκοτεινούς εσωτερικούς χώρους και αυτός είναι ένας από τους λόγους που τον κάνουν ιδιαίτερα δημοφιλή. Φροντίζουμε να τοποθετούμε τη γλάστρα με τον ζαμιόκουλκα μακριά από θερμαντικά σώματα, όπως τζάκι, καλοριφέρ και σόμπα. Ο ζαμιόκουλκας αναπτύσσεται καλύτερα σε θερμοκρασίες από 18-26°C και δυσκολεύεται όταν η θερμοκρασία πέσει αρκετά κάτω από τους 15°C.
Για τη γλάστρα του επιλέγουμε φυτόχωμα για φυτά εσωτερικού χώρου με αρκετό περλίτη και ελαφρόπετρα στη σύστασή του που εξασφαλίζουν καλό αερισμό και αποστράγγιση στο ριζικό σύστημα του φυτού.
Ο ζαμιοκούλκας δεν είναι απαιτητικός ως προς το πότισμα και του αρκεί να τον ποτίζουμε μια φορά κάθε μήνα, ενώ το καλοκαίρι δυο φορές το μήνα. Προσέχουμε να μην τον ποτίζουμε συχνότερα, γιατί τα ριζώματά του θα σαπίσουν. Για τη λίπανσή του προσθέτουμε υγρό λίπασμα για πράσινα φυτά κάθε δύο μήνες, από την άνοιξη ως το φθινόπωρο. Με αυτό τον τρόπο, ξαναζωντανεύουμε το βαθύ πράσινο χρώμα και τη στιλπνότητα των φύλλων του. Επιπλέον, είναι σημαντικό να καθαρίζουμε τα φύλλα του σε τακτά διαστήματα με ένα βρεγμένο πανί για να αναπνέει καλύτερα.
Κατά την περίοδο της άνοιξης, αν τα ριζώματά του έχουν γεμίσει τη γλάστρα ασφυκτικά, μπορούμε να τα διαιρέσουμε και να τα μεταφυτέψουμε σε νέες γλάστρες. Άλλωστε, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος πολλαπλασιασμού του ζαμιοκούλκα.
Ο ζαμιοκούλκας ανήκει στην οικογένεια Araceae, και συγγενεύει με το ανθούριο και το σπαθίφυλλο.
Κώστας Λιονουδάκης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.
www.mistikakipou.gr